fizjologia stosowana2

_Waldemar Rogowski_

Do ważniejszych wskaźników należy wymiar późnoskurczowy i późnoroz-kurczowy lewej komory. grubość przegrody międzykomorowej i tylnej ściany lewej komon w końcowej fazie skurczu i rozkurczu. Ich pochodną stanowi szereg wskaźników, które czytelnik znajdzie w podręcznikach echokardiografii. Badanie dwuwymiarowe pozwala na ocenę kurczliwości regionalnej i globalnej, a przy użyciu metod komputerowych na wyliczenie objętości późnoskurczowej i późno-rozkurczowej lewej komory oraz oznaczenie frakcji wyrzutu jednego z podstawowych parametrów hemodynamicznych opisujących kurczliwość lewej komory.

Funkcja rozkurczowa lewej komory stanowi obecnie przedmiot intensywnego zainteresowania z uwagi na to, że często to ona właśnie ulega zaburzeniom wcześniej niż kurczliwość globalna czy regionalna. Do jej oceny stosuje się proporcję wczesno- i późnorozkurczowego przepływu przez ujście przedsionkowo-komorowe lewe z zastawcą mitralną E/A. która powinna być większa od 1 oraz IVRT - czas rozkurczu izowolumetrycznego oznaczany przy⁷ jednoczesnej rejestracji przepływu aortalnego i mitralnego.

fyc- 3.5. Analiza funkcji rozkurczowej lewej komory w oparciu o wielkość wczesno-(E) i późnorozkurczowego (A) przepływu przez zastawkę mitralną.

Proporcja E/A = 0,5. Badanie dopplerowskie dół zdjęcia. Góra - obraz 2D w długiej osi koniuszkowej, projekcja pięciojamowa.