Foto2488

Q4    nn|fa«atasyawą»

taa bądź rayMik zarządzania kiyzy^ow^o, cąy leż nim nie jest^{1 2}. Już i ixć«e«g© przeglądu    w literaturze przedmiotu definicji ||

ttymgb² że pojęcie lo jest trudne do trafnego oknes jedaą defimęją. Amony usiłujący oddać istotę zarządzania kryąy-innego id<ną| się z pm^dfcaęw^ięciem niezwykle trudnym. Ich wysiłki się pnede wszystkim na formułowaniu tak ujętych definicji. fcKfce rwsjasM&tytęt sess zanądiania kryzysowego, określały jog) istotę i anagaeafo. wywtrraly granice aspektów.

iawważa się. że autorzy terminu zarządzanie kryzysowe, formułując go. wykorzystują przede wszystkim realny typ definicji. K. .Ajdułdeąica pisze, że .ikfhkja realna jakiegoś przedmiotuto tyle. co jediuuuiaosim i lego przedmiotu charakterystyka, czyli tyle. co wypowiedz dotycząca tego przedmiotu, która o nim wypowiada cos. co o jednym tylko przedmiocie zadnie z prawdą można wypowiedzieć²¹². Stanowi najczęściej odpowiedź ua pytanie »co to jest A?² i przyjmuje postać zdania ²A, jest to to, a to**M Zarządzanie kryzysowe piko zbiór pewnych gatunków przedmiotów jest:    jednoznacznie wyznaczony przez przedmioty, które do nioM

należą. czyli przez swoje elementy”¹-.

Dla jasnego definicyjnego scharakteryzowania zarządzania kryzy^H wego, czyli przedstawienia pojęelowo-teoretyczncgo schematu termimli „zarządzanie kryzysowe”, wystarczy wymienić warunek i wskazać wszy^fl kie i tylko te przedmioty, który pod ten warunek podpadają, jest to warS nek, którego spełnienie Jest niezbędne i wystarczające na to, aby jakiś² przedmiot byi elementem zarządzania kryzysowego¹³.

Budując definicję zarządzania kryzysowego, autorzy przedstawiaj²^® w dwóch podstuwowych postaciach: szerokiej i wąskiej. Szeroka forma definicji pozwaia objąć wicie różnych stron zarządzania kryzysowego, Jfficz definicje te są z reguły ogólne i nieprecyzyjne. Szerokie sformułowania definicyjne, zaproponowane przez R. Wróblewskiego, określa, że zarządzanie kryzysowe jest:

procesem kierowania w państwie mającym na eeht zapobieganie syt uaejom kryzysowym. a w wypadku jej zaistnienia - zwrócenie kierunku rozwoju nagłych

i nKbejquccxnych wydarzeń. zakażających żywotnym interesom społeczeństwa, L [.„1 powinno tyć ono integralną częścią kierowania obronnością państwa",

c*y też interpretować jest, w ujęciu J. Koniecznego, jako:

systematyczne i metodyczne przedsięwzięcia zmierzające do zapobieżenia lub [ zredukowania wpływu kryzysu na zasoby i wartości społeczne za pomocą środ-| kow kierowania i kontroli oraz koordynacji*¹.

natomiast J. Gołębiowski przedstawia zarządzanie kryzysowe jako:

całokształt rozwiązań systemowych w* zakresie ochrony ludności, realizowanych i przez wiadze publiczno wszystkich szczebli, we współdziałaniu z wyspecjalizowa-[ nyuii urgmiutacjami i instytucjami, celem zapobiegania sytuacjom trudnym. nk> bezpiecznym, stw^u^ijąoym zagrożenie dla życia. zdrowia, mienia, środowiska i infrastruktury przygotowania systemu reagowania, a w razie wystąpienia za-[ grożeń kształtowanie i kontrolowanie ich przebiegu (rcagowtmio) w sposób za-[ pewniająey minimalizowanie strat i akceptowalny poziom bezpieczeństwa oraz [ odbudowy struktur społecznych po katastrofio¹⁸.

[ Wydział Zarządzania Kryzysowego Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu definiuje je jako:

[ działalność realizowana przez organy władzy każdego szczebla, która polega f na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym lub przejmowaniu nad nimi kontroli i kształtowaniu ich przebiegu w drodze zaplanowanych działań oraz odlworze-\ niu zasobów lub przywróceniu im ich pierwotnego charakteru¹⁷.

P. Sienkiewicz i P. Górny zarządzanie kryzysowe traktują jako:

_r specyficzny zasób środków podejmowanych przez kierownictwo w celu opanowa-nia kryzysu [...] sposób zarządzania specyficznymi zasobami systemu zapewniają-[ cy powrót do stanu normalnego ze stanu kryzysu lub utrzymania tego stanu mim o występowania symptomów sytuacji kryzysowej”¹⁸.

^u R. Wróblewski, Zarys teorii kryzysu, zagadnienia prewencji i zarządzania kryzysami, Warszawa 1996. & 39.

** J. Konieczny Zarządzanie te sytuacjach kryzystwyeh, uypadkarh i katastrofach, Poznań - Warszawa 2001. s. 116.

^u J. Gołębiewski, Zarztfdzattie kryzysowe* .Wledta Obronna' 2001. wl.s. 76-97.

^w Ddlftkj» zaraądaaaia kryzysowego opracowane przez. Widział Zarapteaaia Kryzysowego Wtettopatskiega l rz\\tu Wt^cwoitakiego w łWsnauiu. kttpji wzkposaaakawiswtpł' 43343764etMIWbit9d,ktm (da, 16.612009 (Ok

^w 1*    k Górny.    systemów u sytw&ji kryzysowych* Warstwa 2W1.

$.261X1

1

ML Ftzefcjcki Ofifrue^onuUt^m^ Jw?) loptcznu teorio, ttauJcL Wybór arłytettów, War²

KL \fbxk»²Yn_%Jt{gf/łt i pwmjtmir^ ą, i Wybór pi&H $ tai    Warszaw² lifcA.

*.282.

ibidem, ². 3Ja

2

3Sn