216 I Itolsiawy zunuidznnia kryzysowego
ratunkowe oraz Jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych wobec osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Działania z zakresu ratownictwa nieetycznego w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w tym w czasie walki z pożarami, klęskami żywiołowymi lub w czasie realizacji zadań z zakresu ratownictwa technicznego, chemicznego i ekologicznego prowadzą ratownicy podmiotów systemu ratowniczego oraz jednostki Państwowego Ratownictwa Medycznego. Zakres czynności, kwalifikowanej pierwszej pomocy udzielanej przez ratowników podmiotów systemu ratowniczego obejmuje (art. 14 Ustawy o ftiństwowym Ratownictwie Medycznym):
1) resuscytację krążeniowo-oddechową, bezprzyrządową i przyrządowy, i podaniem Uenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego,
2) tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran,
3) unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć,
4) ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem,
5) prowadzenie wstępnego postępowania przeciwwstrząsowegp poprzez właściwo ułożenie osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ochronę termiczną osób w stanie nagiego zagrożenia zdrowotnego,
6) stosowanie tlonoterapii biernej,
7) ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagiego zagrożenia zdrowotnego,
8) wsparcie psychiczne osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Zadaniem służb ratowniczych jest utrzymanie procesów opiekuńczo--ratowniczych nad poszkodowanym, od miejsca wypadku lub zachorowania, do szpitala. Standard wymaganych działań na miejscu wypadku, w pierwszej fazie reagowania, jest następujący:
1) rozpoznanie sytuacji w miejscu zdarzenia,
2) oznakowanie i zabezpieczenie miejsca zdarzenia,
3) badanie wstępne i segregacja rannych,
4) wdrożenie czynności ratujących życie.
Standard procedur diagnostyczno-ratowniczych obejmuje:
1) wybór i przygotowanie transportu,
2) zabezpieczenie poszkodowanych przed wpływem niesprzyjających czynników środowiskowych,
3) przekazanie informacji do szpitalnego oddziału ratunkowego,
4) wdrożenie wczesnego postępowania leczniczego na czas transportu.
Zakres i skuteczność tych czynności zależy od kompetencji zespołów ratowniczych w zakresie analizy okoliczności wypadku, jego rodzaju i dynamiki działających sił oraz oceny nadal występujących zagrożeń dla poszkodowanych i personelu ratowniczego. Na sprawność działania ratowniczego wpływ ma niezawodność i jakość sprzętu ratunkowego.
W działaniach z zakresu ratownictwa medycznego podczas zdarzeń pojedynczych, mnogich lub masowych uczestniczy koordynator medycznych działań ratowniczych, w szczególności lekarz, który przybył pierwszy na miejsce zdarzenia. Jaka jest rola, miejsce i procedury postępowania dyspozytora koordynatora ratownictwa medycznego w systemie ftiństwowego Ratownictwa Medycznego? Koordynator medycznych działali ratowniczych, oznakowany w sposób widoczny dla innych uczestników działań ratowniczych napisem „KMDR", wspomaga kierującego działaniem ratowniczym w zakresie ratownictwa medycznego, a w szczególności:
1) koordynuje realizację procedur ratownictwa medycznego w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i medycznych czynności ratunkowych prowadzonych na miejscu zdarzenia przez podmioty ratownicze,
2) prowadzi lub koordynuje segregację medyczną,
3) realizuje inne procedury organizacyjno-medyczne wynikające z rodzaju zdarzenia i liczby osób poszkodowanych oraz dokonuje wyboru kolejności i czasu transportu,
4) przedstawia kierującemu działaniem ratowniczym opinio dotyczące zabezpieczeń^ uczestników działań ratowniczych pod względem medycznym,^
5) decyduje o wykorzystaniu środków transportu oraz sprzętu ratowniczego podmiotów systemu ratowniczego realizujących zadania z zakresu ratownictwa medycznego oraz innych podmiotów biorących udział w działaniu ratowniczym,
6) współdziała według potrzeb i możliwości z punktami informacyjnymi podmiotów ratowniczych realizujących medyczne czynności ratunkowe w zakresie wymiany informacji co do liczby 1 stanu osób poszkodowanych, rozwoju i potrzeb działań z zakresu ratownictwa medycznego,
7) prowadzi nadzór merytoryczny nad pracą dyspozytorów medycznych, udziela dyspozytorom medycznym niezbędnych informacji i merytorycznej pomocy, a także koordynuje współpracę dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń wymagających użycia jednostek systemu, spoza obszaru działania jednego dysponenta jednostki.