Foto2763

Aneks

?. Wyznaczenie miejsca grzebania zmarłych.

8.    W yznaczenie punktu do kontaktów z mediami (szczebel strategiczny).

9.    lak najszybsze określenie ewentualnych potrzeb związanych z ewakuacją ludzi.

W' razie przedłużania się akcji ratowniczej może być konieczne rozwinięcie punktu koordynacyjnego, np. w pojeździe wyposażonym w specjalne środki łączności. Najważniejszym celem każdej akcji ratowniczej jest ratowanie ludzi. Przyjmuje się, że opieki wymagają ofiary katastrofy, ich rodziny oraz ratownicy. Potrzebujących ponux’y podzielić można na dwie kategorie:

1.    lekko rannych bądź poddanych działaniu czynnika stresowego oraz

2.    ciężko rannych, wymagających leczenia szpitalnego,

Istotną sprawą jest zorganizowanie biura informacji o ofiu*

rach, zbierającego dane od wszystkich wymienionych podmiotów, wyposażonego w odpowiednie środki łączności, W pewnych wypadkach Istotne może być przekazywanie informacji dla fflłpfeawńitwui np. ostrzeżeń o potencjalnych zagrożeniach czy I tlntgach ewakuacji. Pozostaje to w gestii zespołu koordynującego na szczeblu strategicznym, bardzo pożyteczną rolę mogą spejme mutj media. Do sterowania kryzysem włączane są także otfrinimle pozarządowe, W fazie przygotowawcze! od-|M»wti ti/iajna /,t taiosę planowania kryzysowego komórka w imieniu władz samorzłidowydi, poszukuje wiarygodnych organi/acjj, któ/e mogą być przydatne w sytuacjach kryzy#* wych (np, Mnihii g, «l ( m» - Czerwony Kr/yż, Hi John Amlm-iitnee itrigatk* - organizacja ambulansowa św. Jana, I1ie fkilwi* lion Anny - Arrm Zbawienia łtp.), W następnej fazie typuje się śpOŚrćd _fg₍j_t ,_c gjPrę *ą w stanie wypełnić bardziej spajali* śtyczne Zadahia, Typuje dc także (gęóby posiadające specjalne umh%*irumi i wiedze przydatną W razie katastrofy, Wyróżnia się te organizacje, które świadczą pomoc psychologiczną i socjalną. Organizacje wytypowane do udziału w zarządzaniu kryzysowym muszą spełnić szereg warunków (np. uregulowanie problemu ubezpieczenia ochotników przed przystąpieniem do akcji ratowniczych). Planowanie udziału organizacji pozarządowych powinno obejmować ustalenie procedur powiadamiania i powoływania do działania w okresie kryzysu, ale także codzienne rutynowe kontakty.

Choć podstawową roję w zarządzaniu kryzysowym odgrywa samorząd, to jednak gdy władza lokalna nie jest w stanie sprostać sytuacji kryzysowej, rolę wiodącą przejmuje władza szczela-ja centralnego. Jeż.eli szczebel strategiczny nie zgłasza uzasadnionego za pot rzelx>wania na wsparcie ze strony rządu, rola rządu centralnego ogranicza się do asygnowanla swoich doradców - specjalistów w potrzebnych dziedzinach oraz Informowania mediów o sytuucji z punktu widzenia władzy centralnej.

W okresach spokoju, codzienną rutynową pracą rządu w za-kresie przygotowań do kryzysu kieruje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Najmuje sję doskonaleniem prawa, wydawaniem poradników j innych dokumentów promujących i ułatwiających zarządzanie kryzysowe, W sytuacji kryzysu zwoływane jest posiedzenie ćfublnetu, w czasie którego zapada decyzja o powołaniu ministerstwa (departamentu) przewodzącego w sterowa* niu kryzysem w dane) sytuacji, Jednocześnie docliodzi do powołania Itządowego Komitetu Wsparcia Olływutclsklego (i1ie CMI Contlngencle# Commlttee), którego pracom przewodzi sekretarz reprezentujący Ministerstwo Spraw Wewnętrznych I w ramach którego działają ministerstwo przewodzące oraz Inne ministerstwa I Instytucje, Dla typowych katastrof funkcje ministerstw przewodzących sit dokładnie określone w osobnym dokumencie rządowym, wówczas decyzja powołująca takie ministerstwo na wypadek katastrofy jest praktycznie formalnością, pozostają jednakże sytuacje wyjątkowe, z pogranicza.

501