nlodbnnych dziedzin wspólne] polityki transportowe): kolejnictwa, lotnictwa, transportu morskiego, publicznego transportu zbiorowego i ekologii.
Wr wrześniu 2001 roku została przedstawiona najnowsza biała księga: Europejska polityka transportowa do 2010 ruta; au na decyzji?", stanowiąca program działania do 2010 roku. Odstawowym celem realizacji tego programu jest zredukowanie dysproporcji pomiędzy poszczególnymi elementami systemów transportowych. Optymalizacja europejskiego systemu transportowego jest konieczna ze względu na wymogi wynikające z rozszerzania Unii Europejskiej i zapewnienia zrównoważonego rozwoju. Przedstawiono główne cele polityki transportowej:
• zrównoważenie struktury gałęziowej przewozów;
• eliminacja wąskich gardeł w infrastrukturze transportowej;
• umiejscowienie użytkowników transportu w sercu polityki transportowej;
• spowolnienie globalizacji transportu.
Omówiono wiele konkretnych zadań, które Unia Europejska powinna zrealizować w ramach odnowionej polityki transportowej. Do najważniejszych można zaliczyć: ożywienie transportu kolejowego, rozwój transportu intermodalnego, jako alternatywy dla transportu samochodowego, promowanie żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, rozbudowę transeuropejskiej sieci transportowej, poprawę bezpieczeństwa na drogach, rozwój nowoczesnego transportu miejskiego oraz poprawę jakości transportu samochodowego®.
Oceniając rezultaty wspólnej polityki transportowej Unii Europejskiej, można stwierdzić, że mimo wielu napotykanych trudności udało się dokonać znaczącego postępu w rozwiązywaniu następujących problemów***:
• eli ninacji praktyk dyskryminacyjnych i nieuczciwych praktyk konkurencyjnych na rynku;
• wr' o wodzeni u jednolitych unormowań technicznych, prawnych, finansowa co. kompetencyjnych oraz wzorców etycznych i moralnych dla firm;
• liberalizacji dostępu do międzynarodowych i wewnętrznych (kabotażowych) rynków transportowych;
• zwiększeniu bezpieczeństwa we wszystkich gałęziach transportu;
• poprawie ochrony socjalnej pracowników transportu;
• wzmocnieniu ochrony praw konsumentów, zwłaszcza w transporcie lotniczym;
• zmniejszeniu różnic między narodowymi systemami fiskalnymi, odnoszącymi się do transportu;
5łł Europom transport paticy for 2010: las to dmdr. COM (2001) 370.
5U Bullehn EU 9-2001 Transport (1/12) http://curopa.eu. int/abc/dodofl/bull/cn/ZOOW/ pl04043.htm#anch0157 z 05.09.2005.
*“ W. Grzywacz, K. Wojewódzka-Król. W. Rydzkowski, op. df., s. 367.
• uproszczeniu lub eliminacji odpraw granicznych, wdrożeniu systemu karnetów TIR;
• ujednoliceniu zasad udzielania pomocy ze środków publicznych przedsiębiorstwom transportowym;
• doprowadzeniu do wzajemnego uznawania przez państwa członkowskie dyplomów, certyfikatów i innych dokumentów transportowych, ujednoliceniu zasad wydawania i form prawa jazdy;
• ujednoliceniu zasad statystycznej ewidencji działalność transportowej. Oprócz zapisów w białych księgach, politykę transportową Unii Europejskiej wyznaczają liczne programy rozwoju infrastruktury. Rozwój infrastruktury transportowej jest szczególnie ważny z punktu widzenia integracji przestrzennej, ponieważ obecnie infrastruktura w Europie me tworzy jednolitej sieć. Parametry techniczno-eksploatacyjne infrastruktury w poszczególnych gałęziach są znacznie zróżnicowane, a jej układ nie odpowiada kierunkom międzynarodowej współpracy gospodarczej. Zróżnicowane zagospodarowanie infrastrukturą transportową w poszczególnych krajach wynika również z odmiennych priorytetów co do struktury gałęziowej przewozów i z dostępność źródeł finansowania. Konieczne jest stworzenie takiej sieć transportowej, która układem i parametrami odpowiadałaby potrzebom wynikającym z postępu procesów integracyjnych. Dla wszystkich gałęzi transportu lądowego zostały ustalone docelowe schematy infrastruktury liniowej i punktowej, które są aktualizowane wraz ze zmieniającą się w Europie sytuacją polityczno-gospodarczą i ze zmianami preferencji co do struktury gałęziowej przewozów na rzecz bardziej ekologicznych gałęzi transportu51.
Program rozwoju sieć transportowej, przebiegającej przez całą Europę, był rozwijany na trzech paneuropejskich konferencjach transportowych, w Pradze (1991), na Krecie (1994) i w Helsinkach (1997), w wyniku których postanowiono stworzyć sieć 10 multimodalnych korytarzy transportowych. Korytarz transportowy jest to ciąg komunikacyjny o znaczeniu międzynarodowym, w którym znajdują się co najmniej dwie różne drogi transportowe o określonych parametrach technicznych, z odpowiednio rozmieszczonymi węzłami komunikacyjnymi Paneuropejska sieć transportowa składa się z następujących elementów515:
• TEN-T (Trans-European Transport Netuiork) na terytorium krajów Unii Euro-pejsldej;
• sieć TINA ('Transport Infastrudure Nteds Assessment) na terytorium krajów kandydujących do Unii Europejskiej;
A Kodak: Harmonizacja tp. dl.. 1190.
m Statut t/At Pm-ŁiinpmTrmiparlCondpnaiidTruuporlArm. Vicnna 2002, s. 7. hilp^/ec.eu-ropacwiiwiranspoTVc3iten«l_dimemlon/hlgra»_03_3ncnLa>ns'lllalion/do</comdor-slalus-re‘ port_2000_2001_en.pdf z 06ÓMP0S.