Geotechnika! 12

Schemat przyrządu Reussa: 1 - rurka szklaną 2 - kuweta szklaną 3 - grunt (ii),

4 - parafina. 5 - katoda, 6 - anoda

Do pasty gruntowej (iłu) wciska się dwie szklane rurki i wypełnia je wodą. W rurkach umieszcza się metalowe elektrody i podłącza do źródła prądu stałego. Po pewnym czasie można stwierdzić, że przy katodzie poziom wody w rurce podniósł się, a w rurce z anodą obniżył się, przy czym w rurce tej występuje zmętnienie wody wskutek dopływu cząstek iłowych. Doświadczenie to ilustruje wyraźnie zarówno przepływ elektroosmotycźtiy wody (przemieszczanie się wody w porach pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego), jak i zjawisko wędrówki cząstek stałych z odpowiednim ładunkiem powierzchni (przeważnie ujemnym) do elektrody o odmiennym znaku. Zjawisko wędrówki cząstek stałych nazywa się elektroforezą lub elektrokataforezą. Znane jest zjawisko odwrotne do elektroosmozy, a mianowicie przy przemieszczaniu się wody względem cząstek stałych (filtracji) powstaje potencjał elektryczny, tzw. potencjał przepływu.

. Zjawisko elektroosmozy wykorzystuje się do osuszania gruntów, do wprowadzania elektrolitów do gruntu w celu jego wzmocnienia lub uszczelnienia (w Polsce metoda cebertyzacji) i do zagęszczania gruntów spoistych (w wyniku wytwarzania się pod wpływem elektroosmozy w wodzie porowej znacaieg? ujemnego ciśnienia porowego)