HWScan00101

3.2.7. Koło naczyniowe komorowe

Przebieg wysypu z naczynia komorowego jest skomplikowany i dl_a. tego rozważymy tylko jego końcową fazę. Przymocowana do obudowy koła ściana komory, po której odbywa się ruch poślizgowy urobku, przed, stawiona jest jako styczna do koła pomocniczego (rys. 3.16). Na ruch

Rys. 3.15. Zakres stosowalności kół bezkomorowych i komorowych [87]

poślizgowy ciała po ukośnej powierzchni 1, której pochylenie wzrasta z obrotem koła, wpływa siła ciężkości, siła odśrodkowa, siły Coriolisa oraz wywołana przez te ostatnie i siłę ciężkości siła tarcia. Pierwsza cząstka urobku z punktu A (rys. 3,17) u podstawy zsuwni opuszcza koło naczyniowe, skoro tylko ten punkt osiągnie krawędź komory przy piaście koła (odległość R_n). Od tego momentu rozpoczyna się podawanie urobku na taśmę.

Zmianę napełnienia wskutek zwiększającego się pochylenia ściany komory przy obrocie koła pokazano na rys. 3.17. Ponieważ na cząstki leżące na większym promieniu działa większa hamująca siła odśrodkowa, ich ruch poślizgowy rozpoczyna się później, tj. przy bardziej stromej ścianie komory. Można założyć, że po opróżnieniu naczynia ostatnia cząstka w punkcie B (przejścia z powłoki naczynia do ściany komory) jest jeszcze we względnym spoczynku. Działanie tarcia strugi urobku wzdłuż stromej powłoki naczynia na tę cząstkę można pominąć. Dopiero przy powiększeniu kąta pochylenia ściany komory do wartości rozpoczyna się ruch ostatniej cząstki urobku. To pochylenie można określić z warunku równowagi sił działających na cząstkę w kierunku poślizgu. Ostateczne opróżnienie komory nastąpi dopiero wtedy, gdy ostatnia cząstka wskutek dalszego obrotu koła osiągnie krawędź ściany komory przy jej pochyleni V> —    Wraz z rosnącą liczbą obrotów kąty y>_A i y>_B powiększają się-

W granicznym przypadku kąt y>_E = -*■■ . p₀ jego przekroczeniu ostatnia cząstka w ogóle nie opuściłaby komory. Odpowiadająca temu przypadkowi prędkość kątowa określana jest jako prędkość graniczna Ustalenie tej prędkości jest możliwe w zasadzie tylko doświadczalnie. Na rys. 3.17 pokazano linią kreskowaną tor ostatniej cząstki do punktu granicznego z przynależną parabolą zrzutu. Ciągła krzywa przedstawia przypuszczalny tor cząstki przy szybko obracającym się kole. Dla geometryczme