goryczka

Gentianaceae

Gentiana • goryczka

Gentiana acaulis    Alpy,

syn. G. kochia na    Karpaty,

goryczka bezłodygowa    Bałkany

Kępki lub poduszki złożone z    rozetek. Liście gładkie, eliptyczne

lub jajowate, szersze w górnej części, o lekko falistych brzegach. Kwiaty lazurowoniebieskie, o szerokich, pofalowanych płatkach połączonych błoną, osadzone na krótkich łodyżkach. Wnętrza koron w oliwkowozielone plamki. Kwitnie w maju czerwcu Najpiękniejsza wiosenna goryczka na skalniak. Najlepiej rośnie na podłożu próchniczno-żwirowym, dość wilgotnym, zawierającym kamienie różnej wielkości. W warunkach naturalnych rośnie na kwaśnej glebie. Uprawia się przeważnie mieszańce, które są bardziej tolerancyjne i dobrze się czują na glebie obojętnej, nawet lekko zasadowej. Stanowisko może być słone czne, lecz ocienione od południa. Mrozoodporność zupełna Rozmnażanie przez siew nasion (do doniczek wystawionych na działanie śniegu i mrozu) lub podział. Młode rozetki powstają na krótkich podziemnych rozłogach. Można je oddzielać wiosną lub po przekwitnieniu.

Gentiana septemfida var. lagodechiana    Iran,

syn. G. lagodechiana, G. sceptrum    Azja

goryczka siedmiodzielna    Mniejsza

Kępy pokładających się, nierozgałęzionych    łodyg    do    30 cm.

Liście naprzeciwległe, siedzące, jajowate, długości ok. 2 cm. Im dalej od podstawy łodygi, tym liście węzsze i dłuzsze. Kwiaty po 1-5 na końcach łodyg, niebieskie z jasnym wnętrzem. Błony między płatkami postrzępione. Kwitnie w lipcu-sierpniu.

Goryczka tzw. letnia najmniej kłopotliwa w uprawie, przydatna do obsadzania większych skalniaków i rabat bylinowych. Gleba każda przepuszczalna ogrodowa, zawierająca nieco próchnicy i gliny. Podłoże średnio wilgotne, o odczynie obojętnym. Stanowisko półcieniste. Mrozoodporna.

Rozmnażanie przez wysiew nasion j.w. lub podział starszych kęp. Wykopuje się je wczesną wiosną i rozrywa lub rozcina, tak by każda część nadziemna miała wiązkę korzeni. Sposób mało ekonomiczny, lecz dający gwarancję czystości odmiany, gdyż goryczka ta łatwo krzyżuje się z innymi.

G. clusii 'Alboviolacea', G. dinarica, G. farreri, G. xcaroli, G. sino-ornata