Od końca XIII w. można w odniesieniu do Ratyzbony mówić o nowej tendencji, owocującej III odmianą wież. W łcn przypadku coraz bardziej zaznaczała się przewaga funkcji reprezentacyjnej nad mieszkalną. Do zamieszkiwania służył teraz dom budowany równocześnie z kwadratową w rzucie wieżą. Sama wieża informowała o patrycjuszowskie] pozycji rodziny, która ją budowała. Nadawano jej spektakularna wysokość do około 50 m, zachowując z powodów prestiżowych niektóre elementy obronne - krenelaż (bez ganku) i strzelnice. Tylko w tej odmianie wież środkowoeuropejskich można dostrzec wzory z miast włoskich (Hubel 2000). Najwięcej takich budowli powstało w XIV wieku w dzielnicy kupieckiej {pagus mercatorum). tworząc czytelną częściowo do dzisiaj panoramę urbs turrłta.