IMAG0345 (11)

żyrokompasu może znacznie wzrosnąć i przekroczyć wartość 5 stopni Jest to wartość chwilowa, która z czasem ponownie maleje. Tym samym w opisanych okolicznościach nawigator powinien traktować wskazanie żyrokompasu z dużą ostrożnością i nie próbować ustalać go np. (przez porównanie z kompasem magnetycznym) natychmiast po wykonaniu zwrotu. Płynąc ustalonym kursem należy przynajmniej raz w ciągu wachty sprawdzać wartości poprawki żyrokompasu (pż) przez wykorzystywanie linii nabieżnika (o ile to możliwe).

4.4.3.    Wszystkie mokre kompasy magnetyczne należy raz na tydzień sprawdzać, ąby stwierdzić czy nie ma w nich pęcherzyków powietrza. Należy także pamiętać o ich przykryciu, kiedy nie są 'lżywane.

4.4.4.    Jeżeli na statku istnieje dublujący system sprzęgający autopilota z kompasem magnetycznym, powinien być on kontrolowany i testowany nie rzadziej niż raz na tydzień przy dobrej pogodzie i widzialności

4.5.    Chronometry

Gdzie jest to konieczne, chronometr powinien być codziennie nakręcany w tym samym czasie i sprawdzany na podstawie radiowego sygnału czasu. Błąd chronometru powinien być odnotowany w zeszycie stanu chronometru, a o jego niesprawności należy powiadomić kapitana. Wymiany baterii w chronometrach kwarcowych i elektronicznych powinno się dokonywać zgodnie z zaleceniami producenta, a data wymiany powinna być wpisana do dziennika chronometru.

4.6.    Echosondy

4.6.1.    Echosondy powinny być używane przy podchodzeniu do lądu i na wodach przybrzeżnych, szczególnie zaś na obszarach, na których głębokości podane na mapach nie są pewne i powinny być traktowane ze szczególną ostrożnością (pkt 3.9.li).

4.6.2.    Jeżeli statek zbliża się do obszaru, na którym zamierza się kontrolować głębokości, należy odpowiednio wcześnie włączyć echosondę i sprawdzić czy pracuje ona poprawnie. Operator powinien sprawdzić czy poziom zerowy jest indykowany, a następnie, kontrolując wszystkie zakresy, odnaleźć zapis dna i właściwie wyregulować wzmocnienie. Należy zwrócić uwagę na to, czy jednostka głębokości przyjęta w pomiarach jest zgodna z używaną na mapie oraz nie zapominać, że głębokość akwenu to wskazania echosondy powiększone o zanurzenie statku.

4.6.3. Czas przejścia ważnych i charakterystycznych izobat powinien być odnotowany w dzienniku okrętowym.

4.7. Rejestracja prędkości i przebytej odległości

4.7.1.    Po od cumowaniu log mierzący prędkość lub przebytą drogę powinien zostać uruchomiony, kiedy jest to praktycznie wykonalne. Brak możliwości natychmiastowego użycia logu, ze względu na zbyt małą rezerwę wody pod stępką, dotyczy przede wszystkim logów ciśnieniowych.

4.7.2.    Odległość przebyta po wodzie powinna być wpisana do dziennika okrętowego na koniec każdej wachty, a stan logu w czasie określania pozycji (gdy te są zapisane w dzienniku okrętowym), przy każdym zwrocie lub zmianie szybkości Stan logu powinien być także podany przy każdej pozycji nanoszonej na mapę.

4.8. Pozycje obserwowane z elektronicznych urządzeń nawigacyjnych

4.8.1.    Elektroniczne urządzenia wyznaczające pozycję obserwowaną powinny być wykorzystywane w nawigacji na równi z innymi urządzeniami nawigacyjnymi Oficer wachtowy musi umieć je obsługiwać, umiejętnie z nich korzystać oraz znać ich techniczne ograniczenia i dokładność wskazań.

4.8.2.    Dla zapewnienia maksymalnej dokładności wskazań należy korzystać z instrukcji i zaleceń producenta, ostrzeżeń nawigacyjnych i tablic poprawek.

4.8.3.    Odbiornik danego systemu nawigacyjnego powinno włączać się z chwilą wejścia statku w obszar pokrycia systemu. Przed użyciem powinien on zostać przygotowany do pracy i poddany testowi sprawności zgodnie z zaleceniami producenta. Pozycje uzyskiwane za pomocą odbiornika powinny być okresowo sprawdzane innymi metodami, w celu upewnienia się, że urządzenie pracuje prawidłowo. Pozycje uzyskiwane w rejonach zbliżonych do krańca zasięgu danego systemu, gdy linie pozycyjne przecinają się pod małym kątem, należy traktować z dużą ostrożnością.

29