Zasada |
Powód | |
1. Polecenia powinny być bezpośrednie |
• Nie pozostawia się wątpliwości, że dziecko otrzymało polecenie. I Nie sugeruje się, że dziecko ma wybór ani że zadanie może być wykonane przez rodzica. • Nie wprowadza się dziecka w zmieszanie. | |
• 2. Polecenia powinny być wyrażone pozytywnie |
• Mówi się dziecku, co ma zrobić, zamiast mówić, czego ma nie robić. • Unika się krytykowania zachowania dziecka. • Mówi się jasno i wyraźnie, co dziecko może i powinno zrobić. | |
3. Polecenia należy podawać jedno po drugim (niejednocześnie) |
• Pozwala dziecku zapamiętać cale polecenie. • Pomaga rodzicowi sprawdzić, czy dziecko wykonało całe polecenie. | |
4. Polecenia powinny być konkretne, a nie ogólnikowe |
i Pozwala dziecku wiedzieć dokładnie, co powinno zrobić. | |
B HHMBW BBi—H_ |
Proszę podaj mi klocek. Schowaj kolejkę do pudelka. Narysuj kółko. zamiast:
Podasz mi klocek? i Schowajmy kolejkę do pudelka. I > Czy chciałbyś narysować kółko? ]
I Chodź, usiądź przy mnie.
• zamiast.
• Nie biegaj w kółko po pokoju!
• Włóż ręce do kieszeni.
• zamiast:
• Nie dotykaj kryształu.
Schowaj buty do szafki. zamiast.
Schowaj buty do szafki, wykąp się i umyj zęby.
Włóż koszulę do kosza na bieliznę.
• zamiast.
• Posprzątaj w pokoju.
• Zejdź z krzesła.
• zamiast
• Bądź ostrożny.
• Mów ciszej.
• zamiast:
• Zachowuj się!
skie Leoo do pudeł*0"
8. Polecenia powinny być stosowane tylko wtedy, kiedy to konieczne.
Źródło: Querido, Bearss, Eyberg (20
Następnie terapeuci u< dziecko jest posłuszne, rc słuchałeś!”), po czym po nie. Jeśli dziecko nie słn ców uczy się, aby nigdy nie jest wzmacniane, jeż nania odmówiły.
Procedura przerwy ć polecenia. Procedura t; poziomie dziecko moż< dopóty, donńki H 7iwVr.