IMAG0704 (7)

bcdzi

mu na to pozwoli. Tb, co w zamierzeniu miało być praeml ■ przekształcić w zdarzenie pozytywnie wzmacniaj^oc, jeśli dziecko H po doaw przez coraz bardziej zdesperowanego rodzica- Dlatego tez terapeuci poleca-[taiJacDni wykorzystywać pokój przerwy jako pomoc w uczeniu dziecka, aby zostawało na krześle. Po 2 lub 3 tygodniach PDI rodzice rzadko korzystają z pokoju prze* ponieważ dziecko szybko się uczy, aby nie wstawać z krzesła przerwy, kiedy tyi-0 zrozumie, że za każdym razem, gdy to zrobi, rodzic natychmiast zabierze je do pokoju przerwy.

Gdy dziecko wstaje z krzesła przerwy, rodzic prowadzi je lub zanosi do pokoju przerwy. Zabierając dziecko do pokoju przerwy, rodzic mówi: „Wstałeś z krzesła, zanim d pozwoliłem, dlatego będziesz musiał iść do pokoju przerwy”. Gdy dziecko jest już w pokoju, rodzic zamyka drzwi i uważnie kontroluje czas, tak aby dziecko przebywało tam przez 1 minutę plus 5 sekund ciszy. Następnie prowadzi je z powrotem do krzesła przerwy, mówiąc: „Zostań na krześle, dopóki d nie powiem, że możesz wstać". Wtedy zaczyna się trzyminutowa przerwa na krześle. Możliwe, że cały ten proces uzęba będzie powtórzyć kilka razy, dlatego jest niezmiernie ważne, żeby rodzice i tempem* wykazali się cierpliwością i konsekwencją tak długo, jak długo dziecko nie rozumie, że rodzic nie ustąpi.

Pokój przerwy dla celów sesji PC3T powinien być pusty i położony w pobliże poko-r,nfamftaivimen być wyposażony w okienko obserwacyjne albo kamerę, umożik-wajpą terapeucie obserwację zachowania dziecka, chociaż może to być też pokój :    w drzwiach Pokój przeznaczony do odbycia kary przerwy, będący jednym

::>:o9daondoecka, musi mieć wymiary co najmniej 4x4 stopy² i dobre oswiet| me Chociaż ma być używany bardzo krórłm    ---