52
Czujniki prędkości obrotowej i prędkości jazdy Hallotronowe czujniki fazy
Rysunek 1
/ - prąd na płytce /H - prąd Halla /v - prąd zasilający UH - napięcie Halla UK - napięcie wzdłużne B - indukcja magnetyczna a - odchylenie elektronów przez pole magnetyczne
Rysunek 2
a - usytuowanie przetwornika względem koła impulsowego b - przebieg sygnału wyjściowego UA
1 - wtykowe przyłącze elektryczne
2 - obudowa czujnika
3 - korpus / głowica silnika
4 - pierścień uszczelniający
5 - magnes stały
6 - przetwornik Halla (układ scalony)
7 - koło impulsowe z zębami / segmentami (Z) i znakami odniesienia (wrębami L)
a - szczelina powietrzna <p - kąt obrotu
lotronowe. Cztery rezystancje podwójnie--różnicowego przetwornika są połączone elektrycznie w pełen mostek. Czujnik ma magnes trwały, którego pole jest ujednorod-niane przez cienką, żelazną płytkę ferromagnetyczną.
Na płytce są umieszczone cztery płytkowe rezystory półprzewodnikowe co pół odległości międzyzębnej. Gdy dwa z nich są ustawione naprzeciw dwu sąsiednich zębów, dwa pozostałe trafiają na wręby międzyzęb-ne. Płytki stosowane w technice samochodowej wytrzymują długotrwałą temperaturę do 170°C (krótkotrwale do 200°C).
Napęd wału rozrządu cechuje przełożenie kinematyczne względem wału korbowego 1:2. Położenie wału rozrządu wskazuje, czy położenie GMP tłoka w silniku rozpoczyna suw pracy czy dolotu (napełniania).
Czujnik fazy na wale rozrządu przekazuje tę informację do sterownika silnika.
Hallotronowe czujniki płytkowe (rys. 2a) wykorzystują efekt Halla. Wykonany z materiału ferromagnetycznego wirnik, obracający się wraz z wałem rozrządu, stanowi koło impulsowe (7) uzębione, segmentowe albo z otworami na obwodzie. Przetwornik hallotronowy (6) znajduje się pomiędzy wirnikiem i magnesem stałym (5), który wytwarza linie sił pola magnetycznego prostopadłe do elementu Halla. Gdy ząb (z) trafia na element Halla zasilany prądem (płytka półprzewodnikowa), zmienia się w nim natężenie pola, które zmienia natężenie pola magnesu trwałego.
Przy tym, elektrony zmierzające wzdłuż kierunku napięcia, zostają odchylone o kąt a (rys. 1).
Powstaje sygnał napięcia (napięcie Halla) o zakresie nV i to niezależnie od prędkości względnej między czujnikiem a kołem impulsowym.
Scalony układ elektronicznego rozpoznania sygnału przetwarza ten sygnał na prostokątny (rys. 2b).
Pracują wg zasady pracy różnicowej. Dwie elektrody płytkowe ustawione są promieniowo, względnie osiowo (rys. 3-S1 i S2). Są one źródłem sygnału wyjściowego proporcjonalnego do indukcji. Do pracy jest niezbędna przesłona z dwoma typami otworów (rys. 3a) lub dwutarczowe koło zębate (rys. 3b) tak, że mogą być wytwarzane sygnał}' o przeciwnej polaryzacji na obydwu elementach Halla (rys. 4). Te elektrody muszą być wytwarzane z dużą dokładnością. Cechować powinny się dużym rozmiarem szczeliny powietrznej oraz dobrą kompensacją temperaturową.
Budowa czujnika hallotronowego