Poznaj C++ w$ godziny0225

216 Godzina 15

ANALIZA:

W liniach 5—17 deklarujemy klasę KOT. Musi ona posiadać domyślny konstruktor gdyż będziemy tworzyć tablicę obiektów tej klasy. Pamiętaj, że jeżeli stworzysz jakikolwiek konstruktor to kompilator nie zapewni już konstruktora domyślnego - musisz go zdefiniować sam.

Pierwsza pętla (linie 23 i 24) ustala wiek każdego kota w tablicy. Druga pętla (linie 26 i 27) odczytuje wiek każdego z kotków za pomocą metody PobierzWiek ().

Każda metoda PobierzWiek () jest wywoływana poprzez określenie elementu w tablicy Młode [i], a następnie operatora kropka (.) i nazwy funkcji.

Tablice wielowymiarowe

Nie ma żadnych przeszkód, aby tablica miała więcej niż jeden wymiar. Każdy wymiar jest reprezentowany w deklaracji przez indeks. Tablica dwuwymiarowa będzie miała dwa takie indeksy ([][]), trójwymiarowa trzy indeksy ( [][][] ) itd. Wymiar tablicy może być dowolny, ale w praktyce większość twoich tablic będzie miała nie więcej niż dwa wymiary.

Dobrym przykładem tablicy dwuwymiarowej jest szachownica. Jeden wymiar reprezentuje wiersze, drugi kolumny. Ilustruje to rysunek 15.3.

Rysunek 15.3

y^y•

Szachownica i dwuwymiarowa tablica

y^y^y^y^

Załóżmy, że mamy klasę o nazwie POLE. Deklaracja tablicy Plansza będzie wyglądać następująco:

POLE Plansza[8][8];

Te same dane można również reprezentować za pomocą jednowymiarowej tablicy

o 64 elementach:

POLE Plansza [64] ;

W liniach 5-17 deklarujemy klasę KOT. Musi ona posiadać domyślny konstruktor gdyż będziemy tworzyć tablicę obiektów tej klasy. Pamiętaj, że jeżeli stworzysz jakikolwiek konstruktor to kompilator nie zapewni już konstruktora domyślnego - musisz go zdefiniować sam.

ANALIZA

Pierwsza pętla (linie 23 i 24) ustala wiek każdego kota w tablicy. Druga pętla (linie 26 i 27) odczytuje wiek każdego z kotków za pomocą metody PobierzWiek ().

Każda metoda PobierzWiek () jest wywoływana poprzez określenie elementu w tablicy Młode [i], a następnie operatora kropka (.) i nazwy funkcji.

Tablice wielowymiarowe

Nie ma żadnych przeszkód, aby tablica miała więcej niż jeden wymiar. Każdy wymiar jest reprezentowany w deklaracji przez indeks. Tablica dwuwymiarowa będzie miała dwa takie indeksy ([][]), trójwymiarowa trzy indeksy ([][][]) itd. Wymiar tablicy może być dowolny, ale w praktyce większość twoich tablic będzie miała nie więcej niż dwa wymiary.

Dobrym przykładem tablicy dwuwymiarowej jest szachownica. Jeden wymiar reprezentuje wiersze, drugi kolumny. Ilustruje to rysunek 15.3.

Rysunek 15.3

Szachownica i dwuwymiarowa tablica

Załóżmy, że mamy klasę o nazwie POLE. Deklaracja tablicy Plansza będzie wyglądać następująco:

POLE Plansza[8](8] ;

Te same dane można również reprezentować za pomocą jednowymiarowej tablicy o 64 elementach:

POLE Plansza[64];