Tytuł oryginału rosyjskiego:
Il0X0AbI BHKHIIDOB
H3AaTCoibCTBo „HAYKA”, MocKBa 1966
Tłumaczył: Stanisław Ludkiewicz
Warszawa 1969
Okładką i kartą tytułową projektował: Tadeusz Pie
Redaktor: Józef Czyżewski Redaktor techniczny: Janusz Kotak Korektor: Alicja Moryś
Wydanie I. Nakład 10 000+299 egz.
Ark. wyd. 10. Ark. druk. ili2,75.
Papier ilustr. kl. V, 77X100, 70 g.
Oddano do składania w grudniu 1968 r.
Druk ukończono w kwietniu 1969 r.
Zam. 465/68 — 0-02 — Cena zł 10,—
Drukarnia Techniczna w Bytomiu, uL Przemysłowa
/
Pewnego czerwcowego dnia ( 793 roku zakonnicy klasztoru na wyspie L/indisfarne, lezącej w pobliżu wybrzeży Northumbrii, dostrzegli żagle na morzu. W tym wystawionym na wszelkie wiatry i burze -niegościnnym zakątku północnej Anglii okręt był zjawiskiem niecodziennym. Już ponad sto pięćdziesiąt lat istniał klasztor Lindis-fa-rne, założony przez irlandzkich i szkockich misjonarzy; jego mieszkańcy żyli w odosobnieniu i w ascezie, dzieląc czas między modlitwę i zajęcia gospodarskie. Do ich samotni docierały wprawdzie odgłosy wydarzeń z szerokiego świata, ale nic nie zakłócało panującego tu spokoju. Gdy więc mnisi ujrzeli czworokątne żagle zbliżających się do wyspy okrętów, bynajmniej nie byli zaniepokojeni. Tym większe jednak musiało być ich zdumienie i przerażenie, gdy na brzeg wyszli wojownicy w kolczugach, dzierżący w rękach topory bojowe. Na nic się zdały modły i błagania o zmiłowanie boskie: klasztor został splądrowany i spalony. Kosztowne cyboria i inne naczynia sakralne, szaty liturgiczne oraz pozostałe mienie klasztoru przybysze zrabowali. Wielu zakonników postradało życie, wielu popadło w niewolę i zostało wywiezionych w dalekie i obce strony. Klasztor Lindisfarne, będący w VII-VIII w., podobnie jak niektóre inne klasztory północnej Anglii, ważnym ośrodkiem życia duchownego Europy zachodniej, przestał istnieć.
5