PRZYGOTOWANIE PACJENTÓW DO UDZIAŁU W PSYCHOTERAPII GRUPOWEJ 45 bądź nawet ich nie rozumie, zostanie szybko wykluczona z interakcji grupowych. Będzie hamować pracę każdej grupy, która korzysta z interpersonalnego uczenia się.
• Wcześniejsze niepowodzenia w terapii grupowej.
• Wrogie nastawienie do pracy grupowej.
• Wykorzystywanie grupy do poszukiwania kontaktów towarzyskich.
• Nierealistyczne oczekiwania co do efektów leczenia.
• Zachowania maniakalne, paranoiczne, silne pobudzenie.
• Niezdolność do udziału w zadaniu grupowym.
Jednym z najważniejszych zadań terapeuty grupowego jest przygotowanie pacjentów do grupy. Przygotowanie wstępne zmniejsza liczbę rezygnacji z udziału, zwiększa spójność i przyśpiesza pracę terapeutyczną (5, 6). Pacjenci są lepiej przygotowani do podjęcia zadanie grupowego. To z kolei wpływa na pracę prowadzącego w pierwszej fazie, gdy zaczyna on budować kulturę terapeutyczną i kierować młodziutką grupę ku jej celom.
Wielu pacjentów ma błędne wyobrażenia o wartości i skuteczności terapii grupowej. Uważają, że jest to psychoterapia tańsza albo mniej intensywna i dlatego nie tak wartościowa jak terapia indywidualna. Tymi negatywnymi oczekiwaniami trzeba się otwarcie zająć i skorygować je, by pacjent mógł się w pełni zaangażować w leczenie. Inni pacjenci wyrażają obawy związane z procedurą i procesem terapii: jak duża będzie grupa? Kto w niej będzie uczestniczył? Ile będzie negatywnych konfrontacji? A co z poufnością?
Jedna z najpowszechniejszych obaw dotyczy przewidywania, że trzeba będzie się odsłaniać i spowiadać ze wstydliwych występków przed audytorium złożonym z wrogo nastawionych obcych. Terapeuta musi osłabić te obawy, pod-