1.4. Błąd średniej arytmetycznej pomiarów
Przy pomiarach jednakowej dokładności najbardziej prawdopodobną, najlepszą wartością mierzonej wielkości okazuje się średnia arytmetyczna wszystkich otrzymanych wyników pomiarów xvxv...,xn
xt +x2
1 Y'
I - E *r
n /=i
Każdy pojedynczy pomiar jest obarczony swoim własnym, większym lub mniejszym, błędem. Aby mówić o jakiejś wspólnej mierze błędu, należy podać odchylenie standardowe średniej
S = — o =
* A
1
n(n-l) ,.i
Eh-**)2-
Jeżeli zostanie uznane prawdopodobieństwo P = 99,73% jako „praktyczna” pewność, to wynik będzie się zawierał w przedziale
(1-13)
a ostateczny wynik badań zapiszemy w postaci
(1.14)
x = x. ± 3S_ . * *
Podany w punkcie 1.4 sposób wyznaczania granic, w których z określonym prawdopodobieństwem zawiera się prawdziwa wartość wielkości mierzonej, stanowi tzw. metodę klasyczną. Nie jest on zbyt ścisły przede wszystkim dlatego, że przyjęta jako błąd średni stała wartość o w rzeczywistości jest zmienną losową, zmieniającą się w poszczególnych seriach pomiarów. Rzeczywista wartość błędu średniego całej zbiorowości pomiarów, z których wykonano tylko jedną serię, nie jest znana.
W praktyce inżynierskiej dość często napotyka się olbrzymie trudności związane z uzyskaniem dużej próby n z 30 (względy ekonomiczne, czasochłonność pomiarów jtp.). Konieczne jest zastosowanie próby małej 10 s n < 30 lub bardzo małej n< 10. W obu przypadkach małych prób należy stosować rozkład /-Studenta. Porównanie rozkładów /-Studenta i Gaussa pokazano na rys. 1.3. W przypadku dużej próby n>30 można rozkład /-Studenta z dość dużą pewnością zastąpić rozkładem normalnym.
Obecnie omówione będą praktyczne zastosowania rozkładu /-Studenta. Rozkład ten umożliwia określenie przedziału ufności wielkości mierzonej w przypadku małych prób. Jeśli oznaczy się losową wartość błędu średniego poszczególnego pomiaru przez S (zamiast jak dotychczas przez o) i odpowiednią wartość błędu średniej arytmetycznej przez Sx (zamiast odchylenia standardowego średniej Sx), można zdefiniować zmienną losową /-Studenta
TT
(1.15)
gdzie:
n
C - iii_
* \ n(n-1)
n
(1.16)
f lx)-rozkład Gaussa
-t,
S(tjk)-rozkład t-Studenta
x
Rys. 1.3
Przy założeniu, że wyniki pomiarów xt mają rozkład normalny, można dowieść, że zmienna losowa / podlega rozkładowi /-Studenta S(t, k), który zależy tylko od parametru k = n - 1, a nie zależy od o.
Prawdopodobieństwo, że zmienna / jest zawarta w granicach (-tv +/J oznacza, że nieznana wartość wielkości mierzonej jest zawarta w granicach