70 (209)

70

70

(2.43)

o² + m i = m²

gdzie mi - błąd średni pomiaru.

Po przekształceniu wzoru (2.43) z uwzględnieniem (2.42) otrzymamy: m_m(2a + m_m) > m²,

a po uwzględnieniu (2.41) uzyskamy:

\

/

oraz po przekształceniu

(2.44)

I V V2(n - 1) + 0,5

mi <<7-

¹    n-1

Przyjmuje się, że odchyłka graniczna wymiaru rzeczywistego Ir nie może się różnić od wymiaru projektowanego l^j o więcej niż trzykrotny błąd średni (d^ = 3o). Tolerancja T > 6o, a wówczas wzór (2.44) zapiszemy ostatecznie:

(2.45)

Przykład 2.9

Próbka elementów konstrukcyjnych jest złożona z 17 sztuk. Pole tolerancji wymiarowej T = 12 mm. Z jaką dokładnością mj należy wykonać pomiary sprawdzające, aby z prawdopodobieństwem 0,997 (nieprzekroczenie błędu granicznego) można było stwierdzić, że wymiary rzeczywiste Ir spełniają wymagania projektowe, czyli nie różnią się od wymiarów 1^ o wartości większe niż odchyłki graniczne.

Ze wzoru (2.45) otrzymamy:

16