MG!61

• dwukrotnie czulszy na działanie momentu Af (w porównaniu o jednym tensometrze czynnym).

z

j ^Ri ^—^7
/ ---------1 f ^ D ~ mm mm — _ ^

Rys. 3.9

AR. = AR * AR •    *    H

ar,* ar_m*ar*

²    M    N

AU =

U

1 R

b. Obciążenie jak wyżej (/?₁,    R_Ą — tensometry czynne) — rys. 3

10.

A U= U

AR^

^jono schemat ideowy prostego układu pomiarowego. Do równoważenia służy odpowiednio wyskalowany potencjometr, za pośrednictwem którego można odczytać poszukiwaną zmianę rezystancji tensometru A/?//? lub bezpośrednio odkształcenie e. Przyrząd pomiarowy wykazuje jedynie stan równowagi.

AU* u

Rys. 3.11

Właściwości układu:

•    nieczuły na działanie siły rozciągającej N,

•    ma kompensację temperatury,

•    czterokrotnie czulszy na działanie momentu M.

c. Pręt okrągły skręcany momentem M_t (cztery tensometry czynne naklejone pod kątem 45° do osi pręta) — rys. 3.11.

AR

Właściwości układu: ma kompensację temperatury,

czterokrotnie czulszy na działanie momentu skręcającego M₍.

3.2.3. Aparatura tensometryczna

W tensometrii rezystancyjnej są stosowane dwie metody pomiarowe: metoda zerowa i metoda wychyłowa. Metoda zerowa, w której wykorzystuje się równanie (3.4), polega na dwukrotnym równoważeniu mostka pomiarowego (A U = 0) przed i po zmianie rezystancji tenaometru. Na rys. 3.12 przediu-

Na rys. 3.13 przedstawiono bardziej złożony układ pomiarowy, składający _się z dwóch mostków: pomiarowego 1 i kompensacyjnego II, używany w przypadku dwóch lub czterech tensometrów czynnych.

Metoda zerowa może być stosowana jedynie do pomiarów statycznych. Metodę wychylową stosuje się zarówno do pomiarów dynamicznych (szybko-zmiennych), jak i statycznych. Wykorzystuje się w niej zależność (3.9). Przyrząd (miliwoltomierz, wzmacniacz tensometryczny) rejestruje napięcie między punktami A i B mostka (rys. 3.7), istniejące w wyniku jego nierównowagi. Dla wstępnego obciążenia dokonuje się odczytu tego napięcia, a następnie kolejnych dla kolejnych obciążeń układu. Miarą odkształcenia odnoszącą się do danego przyrostu obciążenia będzie różnica wskazań napięcia, odpowiadająca temu przyrostowi obciążenia. Ta różnica wskazań może być wyrażona w miliwoltach lub w promilach poszukiwanego odkształcenia.

83

82