Pręty zakrzywione, które nie spełniają powyższej nierówności, noszą nazwę słabo zakrzywionych i do obliczania naprężeń w tych prętach stosuje się wzory odnoszące się do prętów prostych [14].
Rozpatrzony będzie wycinek pręta silnie zakrzywionego, poddanego czystemu zginaniu (rys. 4.18).
Niech promień krzywizny warstwy obojętnej przed odkształceniem wynosi r, kąt środkowy wycinka dq>, a po odkształceniu odpowiednio rt i d<p,.
Ponieważ w warstwie obojętnej nie występują naprężenia normalne, więc długość jej pozostaje stała, stąd
r d<p = r, d<pr (4.70)
Wydłużenie względne warstwy odległej o y od warstwy obojętnej
= (ri +y)d(Pi ~(r+y)dy (471)
(r+y)d<p
Po podstawieniu do (4.71) zależności (4.70) uzyskuje się
(4.72)
Na podstawie prawa Hooke’a
W celu wyznaczenia promienia krzywizny warstwy obojętnej wykorzystany będzie warunek równowagi sił działających w dowolnym przekroju pręta, obciążonego momentem gnącym. Warunek ten można zapisać w postaci
A
ponieważ (r/r,) - 1 # O, bo r # rp zatem
(4.76)
A
po wprowadzeniu nowej zmiennej
[iSl&A = A -r f — =0,
stąd ostatecznie
gdzie'
j4 - pole przekroju poprzecznego pręta, p - promień krzywizny rozpatrywanej warstwy.
po obliczenia wartości naprężeń normalnych wykorzystany będzie warunek równowagi
(4.78)
W wyniku uwzględnienia zależności (4.73) można napisać
(4.79)
a stosując przekształcenie
fy&A-r f —^— <L4.
a a r+y
f£dA m (y2 + ryzryAA
a r+y a r+y
Pierwsza całka w powyższym wyrażeniu stanowi moment statyczny Srr przekroju pręta względem warstwy obojętnej, druga - zgodnie z (4.76) - jest równa zero, zatem
(4.80)
Po podstawieniu zależności (4.80) do (4.73) otrzymuje się ostatecznie
125