PROJ USRK0

- 58 -

W pewnych uzasadnionych przypadkach, wynikających z trudności związanych z wykonaniem robót torowych, można na pewien okres czasu nie izolować torów stacyjnych, stosując w zamian dwie nastawnie, z jednej obsługuje się urządzenia i sprawdza zajętość torów, a z drugiej wyłącznie sprawdza się zajętość torów. Rozwiązanie takie można stosować tylko tymczasowo.

Zwrotnice scentralizowane elektrycznie muszą być izolowane. W jeden odcinek iżolowany można włączyć maksimum trzy zwrotnice pojedyncze, a jeżeli występuje rozjazd krzyżowy, to w jeden odcinek można łączyć rozjazd krzyżowy i rozjazd pojedynczy lub w szczególnych przypadkach dwa rozjazdy krzyżowe.

Łączenie rozjazdów w jeden odcinek izolowany jak i wyznaczenie granic odcinków izolowanych musi być tak wykonane, aby nie następowało z tego powodu wykluczenie przebiegów niesprzecznych.

Odległość złącza izolowanego od początku iglic zależna jest od rodzaju przebiegów, jakie się po zwrotnicy odbywają. Jeżeli po zwrotnicy odbywają się tylko > przebiegi pociągowe lub zorganizowane manewrowe, to odległość ta nie ma znaczenia.

Przy przebiegach manewrowych niezorganizowanych lub gdy manewry prowadzi się sposobem rzutowym, odległość złącza izolowanego od początku iglic określona jest następującym wzorem

1_Ł = v t [m]    (3.1)

gdzieś

1^ - odległość złącza przediglicowego w rozjaździe od początku iglic w m; v - prędkość manewru w m/s; t -.czas nastawiania zwrotnicy w sekundach.

Przyjmując czas t = 2 sek oraz v = 25 km/h, tj. v =    = 6»9 m/s ( co odpowiada jeździe z wagonami naprząd

po torach niezajętych lub po rozjazdach w torach bocznych), otrzymamy 1^ = 14 m. Taką odległość jest z reguły trudno zachować i wówczas nąleży zakładać izolację w ten sposób, aby jej początek zaczynał się w poprzednim rozjeździe. Jeżeli mimo to występują trudności w uzyskaniu takiej odległości, wykonuje się odpowiednie zabiegi w układach połączeń.

Ha górce rozrządowej przy maksymalnej prędkości spychania wagonów v = 5 km/h i t = 0,8 sek odległość złącza od iglicy wynosi 1^ = 1,2 m. Dla zwrotnic leżących na końcu górki (tuż przy torach kierunkowych) prędkość zjeżdżających wagonów może być większa i dla właściwego określenia odległości 1^ należy to sprawdzić.

Ode inki izolowane stosowane na liniach zelektryfikowanych muszą umożliwiać przepływ szynami powrotnego prądu trakcyjnego, W tym celu stosuje się powrotną sieć trakcyjną umożliwiającą przepływ powrotnego prądu trakcyjnego jednym tokiem w torze lub obydwoma tokami.

Przepływ prądu dwoma tokami przyjęto stosować na szlakach oraz w torach głównych zasadniczych na stacjach. Natomiast w torach głównych dodatkowych, gdy przez równoległe łączenie toków różnych torów zapewniony jest przepływ prądu czterema i więcej tokami oraz w obwodach rozgałęzionych (rozjazdy), stosuje się izolację jednotokową.

Izolacja dwutokowa stanowi mniejszą oporność dla powrotnego prądu trakcyjnego ale jest droższa, ponieważ wymaga stosowania dławików torowych na początku i końcu obwodu torowego.

33A PODZIAŁ POSTERUNKU RUCHU NA OKRĘGI

Podział posterunku ruchu na okręgi sterujące i manewrowe wynika z technologii pracy, a na otaręgi nastawcze - z możliwości urządzeń sterowania ruchem kolejowym.

Przez okręgi sterowania rozumiemy z reguły posterunek ruchu lub jego części stanowiące pod względem technologicznym samodzielną całość. Ruchem pociągów w okręgu sterowania kieruje dyżurny ruchu dysponujący. Posterunki odgałęźne, stacje małe, i średnie zawsze, a stacje duże z reguły tworzą jeden okręg sterowania. Stacje rozrządowe w podłużnym układzie grup ze względów technologicznych dzieli się na dwa okręgi sterowania, z których jeden oznaczony przez A obejmuje grupę przyjazdową i połowę grupy kierunkowej, a drugi oznaczony przez B obejmuje grupę odjazdową i część grupy kierun-