"Dziady" jako dramat romantyczny.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















"Dziady" jako dramat
romantyczny.










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-08-17




Dramat:
Jeden z trzech podstawowych rodzajów literackich.
Charakteryzuje go dialogowość i wielopodmiotowość, na ogół także
fabularność. Dramat wywodzi się z starogreckich obrzędów religijnych
ku czci Dionizosa. Jego główne formy klasyczne to tragedia, komedia,
dramat satyrowy. W średniowieczu rozwijał się dramat liturgiczny,
ściśle związany z obrzędami religijnymi i przeważnie odgrywany w
kościele. Wzory dramatu antycznego podjęła tragedia renesansowa
(Odprawa posłów greckich) oraz tragedia i komedia francuskiego
klasycyzmu w XVII w (Corneille, Racine, Moliere). Odmiennie od nich
ukształtowała się twórczość Szekspira, który wyrobił swój własny
styl nazwany później dramatem szekspirowskim. W połowie XVIII w.
powstał dramat mieszczański, który wprowadził nowego, prostego
bohatera oraz jego zwykłe otoczenie (Lessing, Diderot).
Dramat romantyczny: Odmiana dramatu,
przeciwstawiająca się konwencjom klasycznym, a nawiązująca do
dramatu szekspirowskiego i melodramatu. Ośrodkiem kompozycji stawał
się bohater, wokół niego skupiały się luźno powiązane ze sobą sceny,
ukazujące dzieje psychiki, wewnętrzne konflikty. Dramatyzm łączył
się tu z liryzmem, nastrojowością; realizm rodzajowy z fantastyką i
groteską; tragizm z fantastyką i groteską; tragizm z komizmem.
Wielkie problemy metafizyczne powodowały wprowadzenie przestrzeni
otwartej, pojawiały się sceny z udziałem tłumów. Charakterystyczne
dla dramatu romantycznego było mieszanie różnych technik, tonacji i
stylów, co pozwalało wyrażać dysonansową wizję świata.
"Dziady" jako dramat romantyczny: Brak jedności
czasu, miejsca i akcji (akcja niejednolita, wielowątkowa, w dowolnym
czasie, w wielu miejscach). Luźna kompozycja (odrębne sceny,
z których każda ukazuje jakiś nowy aspekt rzeczywistości).
Występowanie samodzielnych epizodów luźnoa z akcją
powiązanych (monolog liryczny IV cz. zastępujący akcję, która tu
prawie nie istnieje). Występowanie zbiorowości na scenie
(kaplica cmentarna, scena więzienna). Łączenie świata
realnego ze światem pozaziemskim (sceny realistyczne i fantastyczne,
wizyjne). Bohater romantyczny (na tle bohatera zbiorowego -
narodu; poeta: samotny, tajemniczy, wrażliwy, wybitny
indywidualista, skłócony ze światem, niezrozumiały przez otoczenie,
nieszczęśliwie zakochany, przemieniony w bojownika o dobro ogółu,
kochającego ojczyznę i samotnie walczącego o szczęście narodu).
Synkretyzm rodzajowy - połączenie rodzajów literackich
(liryki, epiki, dramatu). Dominowanie pierwiastka lirycznego
(monolog Gustawa, pieśni uwięzionych studentów wileńskich, Wielka
Improwizacja). Szekspiryzm - zmienność języka, nastrojowości
i stylu w utworze (scena więzienna, widzenie Ewy, salon warszawski).
Łączenie elementów podniosłych ze scenami nasyconymi
komizmem, satyrą, drwiną, groteską (patos W.I., groteskowe rozmowy
diabłów). Elementy ludowości. Czynniki spajające
dramat w jedną całość: Tytuł utworu; Główny bohater;
Rola obrzędu dziadów; Wspólna idea nierozwiązalnego
związku, jaki istnieje między światem żywych a światem zmarłych;








Autor: Nieznany

Ocena : 3.7 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000