Boletus erythropus (borowik ceglastopory)



www.grzyby.pl| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Boletaceae 
| Boletus 
| Słownik |
 
Boletus erythropus - borowik ceglastopory
synonim: Boletus luridiformis młody owocnik, w młodym lesie dębowym, owocniki wyrastały w grupach po kilka19.09.1998, Dolny Śląsk, okolice Obornik Śląskich [Copyright © 1998 by Marek Snowarski]młody owocnik, cały i rozcięty; las liściasty; 01.11.1997, Dolny Śląsk, okolice Żmigrodu; 45 kB[Copyright © 1997 by Marek Snowarski]
Kapelusz  Średnicy (5)8 - 15(20) cm. Ciemny. Barwy zazwyczaj ciemnobrązowej (ksztanowobrązowy); może też być ciemno-ceglasto-czerwony lub z oliwkowym odcieniem. Kształt kapelusza u młodych egzemplarzy półkulisty, potem poduszkowaty, u starych płaski. Mocny i mięsisty. Powierzchnia gdy sucha matowa, zamszowata. Lepka tylko podczas deszczu. Skórka nie daje się oddzielić od miąższu.
Hymenium  Pory drobne. Za młodu żółtawooliwkowe, szybko pomarańczowe do krwistoczerwonych (ceglastoczerwone, ciemnokarminowe). Stare bledsze, z oliwkowym odcieniem. Pory i rurki po uszkodzeniu momentalnie sinieją. Rurki żółte, z wiekiem oliwkowe. Dość długie, 10 - 30 mm. Zatokowato wycięte przy trzonie. Miąższ nad rurkami barwy żółtej.
Trzon  Na żółtym tle są widoczne czerwone kosmki lub ziarenka - brak rysunku siateczki. Powierzchnia lekko filcowata. Już przy lekkim ucisku przebarwia się ciemnogranatowo. 4(13) - 15(18) x 2 - 4(6) cm. Za młodu pękaty lub nieco maczugowaty (ze zgrubiałą podstawą) potem coraz bardziej cylindryczny i smukły.
Miąższ  Żółty. Po przecięciu momentalnie intensywnie sinieje, staje się czarnobłękitny. Przebarwienie po pewnym czasie ustępuje. Bardzo zwarty i twardy; jędrny. Smak łagodny. Zapach słaby, przyjemny.
Występowanie(HABITAT)  Częsty w górach, w lasach świerkowych i pod jodłami. Poza górami rzadki. Rośnie na ziemi w lasach iglastych, liściastych (pod dębami i bukami) i mieszanych. Preferuje kwaśne gleby. Owocniki od maja do pażdziernika (listopada). Częściej latem i wczesną jesieną.IX2:98; XI1:97;
Wartość  Jadalny po dokładnym ugotowaniu lub usmażeniu. Gdy surowy lub częściowo surowy to trujący - powoduje wtedy zaburzenia przewodu pokarmowego. Smaczny.
Uwagi(REMARKS)  Podobne są inne borowiki o czerwonych porach. Różnią się przeważnie jaśniejszym kapeluszem i brakiem kosmków na trzonie.
  Borowik ponury (Boletus luridus). Bardzo podobny. Ma trzon na całej długości z rysunkiem czerwonej siateczki i jaśniejszy, brązowooliwkowy kapelusz. Miąższ wolniej błękitnieje.
  Boletus queletii. Bardzo rzadki. Kaplusz oliwkowożółtu lub oliwkowobrunatny z czerwonym odcieniem. Trzon prawie gładki. U góry żółtawy, u dołu czerwonawy. Preferuje gleby zasadowe. Błękitnienie miąższu powolne i niewyraźne.
  Borowik szatański (Boletus satanas). Jasny, jasnoszary kapelusz. Miąższ błękitnieje powoli. W Polsce nie notowany, choć przeważnie na każdy grzyb o siniejącym miąższu i wyglądającym jak borowik mówi się "szatan".
Literatura (REFERENCES)gatunek prawie zawsze opisywany w atlasach;[2][3][4][7][1][23I][24][12]
W Internecie (LINKS)* Svampe i Oestjylland af Flemming V. Larsen [click on Taxon link]


| Skorowidz/INDEX (polski) (ENG) | "Na grzyby!"/HOME | Klucz/KEY | Boletaceae 
| Boletus 
| Słownik |Strona ostatnio zmieniana/MODIFIED: 31.10.1998 (utworzona/CREATED 03.01.1998)Copyright © 1998 by Marek Snowarski / E-MAIL: [e-mail]


Wyłączny sponsor hostowania atlasu - firma Noris II (www.grzyby.com)