IMG#58

*^VWIm ‘Vnmnv, jeśli ni# decydujący, wpływ łun# tonu:v sagnw.nia hczjiin /.>n«twa imnnw.

Wlgł^j

nmw# państwa, <»»„, _ttl ^m

na

Alit* jest czynnikiem abanJulnie decydującym o iiile7^S irt prien wstawieni* atę partatw* wszystkim pw^siyT*^ mam zagrożeni a Jego l»e/pieczeń siwa** Zatem w tytuacji istnieje walna możliwość znajdująca potwifZ!^ w praktyce politycznej - realizacji politycznych, »k<wnZ?j^t nych lub wojskowych oelrtw państwa sprzecznych c żyw,*/ mi interesami innego podmiotu atoaunków młęd/ynsnido*!' bet uciekania się do użycia siły (przemocy) militarnej, f? mianej piko użycie sil zbrojnych lub innej uzbrojonej (on^ państwowej dysponującej delegacja do prowadzenia zbrojne]

Klasyczny podział stanów stosunków politycznych nap^ kó| i będącą Jego przed wiertst wem wojnę utracił wyminą ść^ł*^:. Oto bowiem obok pokoju definiowanego jako stan, a ^ Ikim nic istnieje konfrontacyjna sprzeczność interesów pana* (koalicji) i wojny, podczas której owa sprzeczność Interna*

‘ dostrzegana jest przez walkę zbrojną, pojawił się stan tum w którym konfrontacyjne (czyli de facto wojenne) cele osiągaj* tą przez zastosowanie niezbrojnych środków (nicorężnyek,i». nych niż użycie ad zbrojnych), takich jak sankcje gospodami wsparte presja dyplomatyczna > groźbą użycia siły¹**, Nitetj podkreślić, że stan ten nie znalazł - jak dotąd - powszechna akceptowanego określenia W literaturze przedmiotu spotykane sa zaczerpnięte z publicystyki terminy takie jak „zimni wojna", .wojna pośrednia", „wojna meorężna", „konflikt ^{1 2}

i itft m» m utysf it-s f i    < • tt

ntetbrojny". Wobw UfA )³dnak, /#    stsńMrt

stosunków politycznych braku)³ <³»³) <h«/ m i³eyaty'/³4j chy wojny, jaką według h»r³n³/MM UktMotump. j³w „krwawa walka zbrojna tU&wm przez «/z|»r.ir//»»w ? ty"¹⁰³, zasadnym wydaje Mę poftolnt, »oy u» « ‘.eransy jl< „wojna” czy też „konflikt” zachować dla optapwańta fa&fłfm tacjl zbrojna) Najbardziej adekwatnym. a /juk⁴m ydw-znacznym określeniem stanu, w którym nont/uatacyja³ ?»«>•■ jenne) cela podmiotów miedzyna rodowych amągtm tą pn³i użycie niezbrojnych (nieorątnych) środków, t/fśtjt nębyCtw-min „kryzys międzynarodowy" Bozwiąz³m³ takt³ apsór/ przejrzystości definicyjnej spełnia równie? wymóg pgnmw śd etymologiczne)¹⁴.

Należy jednak zauważyć, ze stóaowaoar przeaausy sm-zbrojnej w fazie kryzysu jako rssadnirrrgrr środka syman nia ustępstw nie jest równoznaczna z całkowitą royf jgyt z posłużenia się przez państwo czynnikiem dwpyu Iimsm przyjąć, że czynnik zbrojny będzie stonowany. bzz w ftsś niejawny, skryty, uniemożliwiający tub askąmbt utrudniający ustalenie powiązań między ariami bwepośrudma zaangażowanymi w działanie a ich mocodawcami lak juz •upomniano, Stanisław Dworacki twierdzi, ze tę. iz aUkujaee tśy nie będą reprezentować żadnej władzy państwowej, asnane w sensie międzynzrodowoprawnym, jest jsdsą z cfcmdS)-stycznych właściwości przyszłych konfliktów rbrafy⁴¹¹¹ Twierdzenie to można rozciągnąć również as kryzys Pinsnds podobnie jedna ze stron kryzysu zaktywizuj³ rryunik zhsajny w celu wsparcia srodkow mezbroprycb wówczas, gdy cńazą aw

1

^smOoena i pnynoa zogroxrń polittfczno-mUiuimych RP oraz wiatom-ici prrputpch dzialtni zbrojnych, Warszawa 1992, s. 17.

*** Taki pogląd, obecnie powszechnie aprobowany, przedstawił juta początku lat 90. Stanisław Koziej {Typologia działań wofenmpek, „Mjfl Wojskowa” 1993, nr 4, s. 21).

2

Ptzykładnw tego rodzaju działań może być wymuszenie przez Ecajt irotbą zablokowania dostaw ropy naftowej na rządzie estońskim ray> §*»cji z najbardziej restrykcyjnych w stosunku do ludności imijjdia zapisów przygotowywanej ustawy o obywatelstwie.

3

f. Skibiński. Raeummnm o tztmot mąmmj. W—as ińtsll ^llc Zgodnie ze Sfcmudorał ffzykg pokkmgo PWS fi 1. »otmi }f?t s. 1067) kryzys to „sytuacja luekarzyitns db kupa³ łub awęw' tmc+ kbpedia Powszechna PWN (t g, Wsmmna łfM. ³ SM) SnaśK. Zr kryzys to: .termin używany w raźnych —caanach aa WaMtmmęum-silenia, momentu rozstrzygającej³

4

^Ul8. Dworacki, ffijidfiww i^UrlyMęa ,^ IZI