P1190164 (2)

29«

MIASTA NADAŁ ODKKYWAN1

tktlYlOIICY RYWAL SANDOMIERZA

W

•/

tyr. IU1 T«f^aAł Sarach *njrru * XI % L4

■>

0    SOOm

łdentyfiacyjnyuT uchwytnymi db ■dKcky pnanstafe. * MMSOWoAci produkcji i nksntoczalnołd tworzywa, właśnie efekty pracy gamtarza.

Drugą mwenałną pnrihnką na nrcz pofetakig aktywności w' Sandomierzu u zwania dziejów państwa są wyraki badań cnaiimsta na Wzgórzu Święto pkubskim. rfernrwyi na wiek XL Tool i Henryk tysfewacy po (powtórnym pnanafczowaniu mwemki kostnego i jego kondom awheolo0r7nrv na tym cmentarzysku uznali, Ir aóRnkcNranir kukurowe cmentarza wynika z fck-n, a chowano tam apuym przybyłych z Wtatmpnhlri I to w dwóch etapach: aarszyre (po potonk X w ) - który w—iraw il fe w pochówka* t »MrA»wy4» w pobdnjnwcj części aamarza. I toodRzym 0Q w ) - w caę-łd północnej Towzytiąoe ta groby kobiet stanowiły, w myśl taj Mpokn amropdogkme świadectwa popubcp Btarfecowyrh. z którymi wirikopni <\ przybysze zawierał itotrtowi, Tracdą przesłanka je* udokummt- ^ *-ny ajcbeołopczrw na ziemi andontankei charakter przemian <wkdnk/y« h w X w. Ich mechanizmy są łudząco podobne do przefewów działań pierwszych Piastów w Widkopohce (por. roatz. 9) Można wręcz zaryzykować t wierdzenie Ie geneza wacsnopeaaowildegn Sandomierza w sposób modelowy odpowiada ypurtiiBom utworzonym na podstawie źródeł archeologicznych db terytorium państwa gntaźnjrńddcgp- Topografia najstarszego inkasu przyciąga też uwagę zwartością i logiką rozplanowania przestrzennego (ryc 10,24). które wydaje **C

bftf cfafcimi |Rknasfwn akcp osadniczej. Ygtank awmtoto oaMRSta* I MpHRzej bzy. dtównu na okna od drugiej połowy X i XI w.. jcM 0*^ «ta|pbQkQgkinr To wbMe wfcńd tych zbórtm sRttaoas na pdddf tof Rpmrnr taomnatorlriirywtcrrnf||p miasta Hpptozrnu staąanr z budów* najsutszego Saodataca odsak l|yiium wopniem ptswfcportnNritawi do bi tad mifrii tawyrfe X w Hp aa to przede wcytóta wyniki bdta napumaepo cmentarza ntae|dtaeRb Mknepi im Wzgórzu śwlesofekubtadm. Ma pochmwte ansfay wypotoM^1-BksarM*) ambono ae cmentarz aMtał na pudobr XI XI w Jeże* to* ^HpMtaoHiwir mtom to aa tych terenach o jedną generację wW l>JWni w połowie La taKbadRoqtydi X w (a Buko I99R 9%X Tym Kfedwtor dt&*dc podnek Pobkl patowo ptoowtoe było aktywnie c**cae I MftaańŁs itopokls«

Intrygujący rywal Sandomierza

W tatatouw małej odqpaka od Ssndoatata bo zaledwie o I km aa ftatnoc, aa tym wunym wyaokaa brzegu WWy połażony fes ZitótatJeR ® poza tantrzm. Zafedwa (por. Weto - Kamień) bodaj jedyny przypadek [Ranku    Poiacr, aby oWodu tak znacznej rangi zkjkahaoww były

to Utoo taełwr" Oba w(rt(atar tac w ważnym fjSLgicznh! węźle drogo-wym który manłtoita tac—cłę przepraw przez Wito W przypadał Sam pboarrzj droga powadtai w swooc PrwmyBa i Halicza, a w Zawichoście -Jk -kierunku Włodzimierza i Opaa. bu d anta nłnri-cawidMpW wę*ł drożny podgryw ał w    stoków patoontofch podstawową rołę zarówno w skali

pltaiporułncj. wk i aMsdrynwodowei

Kwestią apuBRrą uwagę bwbczy je* okrrśłenie wzajemnych refach tych Mkinl ^{1 1} we wcaeanych etapach funkcjonowania patowa. W powłoki sfor-fBukm-ant» tezę. Ae Zawkhow MaoowR nie tyle konkurencję db Sandocnkraa. od jkrtądii jego uzupełnienie* Relacje te ckręto się mianem .uzupeł-

| gilafecyiłr, ale w i Jmakuaencyynych* Byłby to więc, jak pisał Tadeusz Lato pg?: 48>. awrtoy tandem btokufccy ważne przeprawy wribne, który w po-? bczerny 7 funkijmu toaftAtaBacypiymi i pi tocznymi miał w tej części Mało ptaki fjwglczjn charatoer W przeciwieństwie do Sandomierza, najstarszy Rawkhota poznajemy głównie poprzez kw erendy źródeł parnych, w mniejszym tappniu poprze/ Atódb archeologiczne. Stąd wszdkie rozważana na temat pierwotnej topografii tego ośrodka mają co najwyżej hipotetyczny charakter.

rbMttwra «l|aiu pvy Hpm moh |W ■BRKOK prłrdrŁ- *. UMH>MM>naf«.*a U|A nA*** inp A lAKSflAł IfA RA mmC ■ *>< pani Un cn » Mi immI -i

WraWMoA*

% «OW M( Mdl

T UA HST- «