Mikroekonomia
Rynek konkurencji doskonałej
Rynek konkurencji doskonałej charakteryzuje się następującymi cechami:
 na rynku jest bardzo wielu producentów i konsumentów, którzy w wyniku zachodzących
transakcji ustalają cenę i wielkość sprzedaży danego dobra. Pojedynczy producent nie ma
wpływu na cenę produkowanego dobra (jest cenobiorcą), towar sprzedaje po cenie P , która
0
ukształtowała się na rynku;
 Producenci konkurują między sobą przez obniżanie kosztów produkcji;
 wytwarzane przez przedsiębiorstwa dobra są homogeniczne, jednorodne;
 nie ma barier wejścia na rynek lub opuszczenie rynku;
 na rynku występuje doskonały przepływ informacji;
 optymalizacja wyniku ekonomicznego zachodzi dla takiej wielkości produkcji, dla której
MR=MC (warunek równowagi)
Przychód krańcowy ze sprzedaży (MR) to przychód uzyskany przez przedsiębiorstwo ze
sprzedaży dodatkowej jednostki dobra. Pokazuje, o ile wzrośnie przychód całkowity, jeżeli
producent sprzeda dodatkową jednostkę dobra.
Przychód przeciętny ze sprzedaży (AR) to wielkość przychodu ze sprzedaży przypadający na
jednostkę sprzedanego dobra.
Dla takiej wielkości produkcji, dla której przychód krańcowy (MR) jest równy kosztowi
krańcowemu (MC) przedsiębiorstwo jest w równowadze, a wynik ekonomiczny producenta jest
najlepszy z możliwych. Jeżeli przedsiębiorstwo realizuje zysk, to jest on maksymalny, jeżeli osiąga
stratę, to jest ona minimalna.
1
Mikroekonomia
Rynek konkurencji doskonałej
Gdy przedsiębiorstwo realizuje zysk ekonomiczny lub zysk normalny, zbędne jest przedstawianie
na wykresie krzywej AVC. Taka sama sytuacja występuje na wykresie przedstawiającym wartości
całkowite, na którym nie ma konieczności wykreślania krzywej całkowitego kosztu zmiennego
(TVC).
Odmiennie przedstawia się sytuacja, gdy przedsiębiorstwo ma stratę ekonomiczną. W celu
określenia czy strata pozwala na kontynuowanie produkcji, czy przedsiębiorstwo znajduje się w
punkcie zamknięcia lub czy przedsiębiorstwo powinno zakończyć produkcję, niezbędne jest
wykreślenie krzywej przeciętnego kosztu zmiennego. Dzieje się tak ponieważ przeciętny koszt
całkowity (ATC) we wszystkich opisywanych przypadkach jest większy od ceny. Dopiero analiza
polegająca na porównaniu poziomu ceny z poziomem przeciętnego kosztu zmiennego (AVC) jest
w stanie określić czy strata pozwala na kontynuowanie produkcji. Taka sama sytuacja występuje na
rysunku przedstawiającym wartości całkowite, na którym po wykreśleniu krzywej całkowitego
kosztu zmiennego (TVC) określimy możliwość kontynuowania produkcji przez przedsiębiorstwo
realizujące stratę ekonomiczną, porównując położenie krzywej TVC względem krzywej
przychodu całkowitego ze sprzedaży TR.
2
Mikroekonomia
Rynek konkurencji doskonałej
3
Mikroekonomia
Rynek konkurencji doskonałej
Zestawienie wyników ekonomicznych przedsiębiorstwa znajdującego się w punkcie równowagi
Sytuacja Zależność między TC, Zależność między ATC Zależność między Le a
przedsiębiorstwa TVC a TR AVC i P TFC
Zysk ekonomiczny TR>TC P>ATC -
Zysk normalny TR=TC P=ATC -
Strata ekonomiczna TVCkontynuacja produkcji
Strata ekonomiczna TVC=TRpunkt zamknięcia
Strata ekonomiczna TRP Le>TFC
zakończenie produkcji
Krzywa podaży w przedsiębiorstwie działającym na rynku konkurencji doskonałej to rosnące ramię
krzywej kosztu krańcowego od minimum AVC. Podaż rynkowa to suma podaży wszystkich
przedsiębiorstw.
Dolny próg rentowności (BEP)  odpowiada takiej wielkości lub wartości produkcji, przy której
wynik ekonomiczny jest równy zero (TR=TC). Dolny próg rentowności można wyznaczyć metodą
graficzną lub metodą matematyczną.
4
Mikroekonomia
Rynek konkurencji doskonałej
Algebraiczna metoda wyznaczenia dolnego progu rentowności w ujęciu ilościowym:
Algebraiczna metoda wyznaczenia dolnego progu rentowności w ujęciu wartościowym:
5