skanowanie0163

I    Cykl żyelnwy tamArkl I |l| fĘĘm

MiWtłfit/n li W krótkim stadium )■*•)** • d mjąt viii właściwą melalazę, w | 'UMHhB f6iS?łiQ> orgflolzujo się wrzeciono |>miI^liil<ivvt'< m/pada się osłonka jiplfiOWfl/ il<*rl<o_/ ii wrzeciono podziałowe pr/emles/c/n się do środka komórki, BkÓi'lłllff0H| chromosomy - lelrady doczepiają uli,'«enhomcraml do włókien wrzecionu i hfłlfl Je organlzacjo równikowego ustawienia chromosomów, z cha rnld eryslyczttl^^B glinowi) orientacji) eentromerów. Nalepy przypomnieć, że w melafazle poddalUjB lotyeznego cenlromery ustawiały się dokładnie w płaszczyźnie równikowe) "i na, zaś w mclafa/ic 111.1ej.ozy cenlrorncry obu chromatyd danego elu i mu inomil luji) sil,* w stronę jednego bieguna wrzeciona, natomiast^- cenlromery obu * I milllj jego homologa - w stronę bieguna przeciwnego, a końee chromosomów 'u) uldk^M ne ku płaszczyźnie równikowej wrzeciona. Ten wzór orientacji ehroniOBdlflffl w płytce meta fazowej mejozy zapewnia rozdzielenie homologicznych ęhfńlllfffi mów, nie zaś Ich chromatyd.

Anafnza I. W tym stadium następuje rozdzielenie homologicznych chrttJłj^H mów, które mają po dwie pary chromatyd, utworzonych częściowo z segmenłnW^B itrzanych, a częściowo z niesiostrzanych chromatyd wymienionych podflfl * Hjfl sing"Over. Chromosomy zlokalizowane w płaszczyźnie wrzeciona przemles/i /a|ą 9M do przeciwnych biegunów dzięki akcji włókien wrzeciona podziałowego iprtMłJ rozdz. 8.4.3). W wyniku tego przemieszczenia komplet chromosomów posladrt|ąi^;iHM po dwie chromatydy zostaje przesunięty do biegunów wrzeciona. W ten sposób pili każdym biegunie wrzeciona znajduje się liczba chromosomów zredukowana do płH Iowy (haploid). Jednak każdy z chromosomów posiada po dwie chromatydy, a salttjH wartość stężenia DNA zredukowanego zestawu chromosomów wynosi 2C.

A na faza zapewnia rozdzielenie homologicznych chromosomów na dwa /llH wy, które są dzięki temu wyposażone w kombinacje genów pochodzenia nuitci^yl^H go | ojcowskiego. W przypadku 23 par chromosomów człowieka liczba możlIwyfjM kombinacji zestawu genów, które mogą powstać między chromosomami obojgń lik i ilzlców w czasie profazy mejozy, jest niezwykle duża i wynosi 2^2:1 Uoiuhiiiai |i W elekcie, organizm może wyprodukować 8 400 000 różnego typu gamet. Przy Iflldll | liczbie możliwych kombinacji prawdopodobieństwo, aby dwoje dzieci jednej rodzicielskiej otrzymało ten sam zestaw kombinacji genów, jest niewyobrażalni!¹ ma le I kształtuje się w stosunku 1:70 trylionów. Należy jeszcze wziąć pod uwagę proflfl rekombinacji, w czasie którego zachodzi losowa wymiana całych odcinków chrnmfH tyd między chromosomami matczynymi i ojcowskimi. Dzięki istnieniu rncchan|j|H mów crossing-over i rekombinacji jest wprost niemożliwe, aby jakiś organizm io/= mnaźająey się na drodze płciowej wyprodukował dwie identyczne gamety!

Tolofazn I, Interfaza I. Zarówno telofaza 1, jak i interfaza I przebiegają w pod/lalk 1 mejolyeznym bardzo szybko i czasem pozostają niezauważone przez obserwalor|M Przy obu biegunach komórki gromadzą się chromosomy rozdzielone w poprzedniki 1 fazie, Chromosomy mogą ulegać częściowej dekondensacji, a nawet przejściowo ino* 1 że się wytworzyć osłonka jądrowa. Powstaje błona komórkowa, rozdzielająca ublts | skisł rżane komórki I kończąca podział mejolyezny I.

Pnzy drugiego podziału mejolycznego, Izn, profoza II, mctnfnza II, aualaza II I telofaza II, przebiegają podobnie jak w podziale mllotycznym. Jednakże, u oie i których organizmów zarówno telofaza I, jak I Inlerlaza zostają pominięte I ima la/a 1 I | azechodzl bezpośrednio w prolazę III mul a fazę II, z tym jednak że w miejsce pm .

iPj i iHHt’M't'1'1 I owsianie • I w i u li w I / im Ił ii i |" ii 11 iiili t\v yt li i<i/ihii/yiid się podziałem _:i h!i|m|, Kton* rozdzielają się, liii¹ iiIh lilegiiją¹ " | ilil ni )i Ko/d zielone ceni rlole wyi!iy ■li jm/n Iwleglyi! i biegunów t>i unt‘irUł I lormują dwit wrzeciona podziałowe. lei a/ ■wdym blegunto nowo powstflłych wrzecion podziałowych zhiiijdwji) uli,' pojęli H< # o oenlrlole, uli¹ /ud kii para juk w czasie podziału mllolyeznego. W wyniku HhMlizacjl iipurulu podziałowego komórku może przejść do następnej lu/y fcwd? Iiili 1redukcyjnego.

HiUdlrt/ii II. Drugi pod/lal mejotyc/ny rozpoczyna się ponowni) kondensacji) pfuiiMiyiiy cii rom osom ów, jeżeli uległy one dekondensacji w telofazie l. Naslępnic PIH Ze* póły chromosomów ustawiają się w równikowych płaszczyznach dwóch jpjźwion podziałowych. Kinetochory chromatyd każdego chromosomu przyjmują PMtMikluję dobiegu nową i łączą się z włóknami wrzeciona podziałowego. Każda iiiUHiiiiiytln orientuje się w stronę przeciwnego bieguna. W konsekwencji, w annfa-|jł? II następuje rozdział eentromerów siostrzanych chromatyd i pojedyncze chroma ■ty Wędrują do przeciwległych biegunów wrzeciona. W wyniku takiego podziału pMV knżdynl biegunie komórki znajduje się haploidalna liczba chromosomów, ■których każdy składa się tylko z jednej chromatydy. Całość haploidalnego komple-■ihrornosomów zbudowana jest z DNA w ilości 1C.

feloftun II. W ostatnim stadium podziału redukcyjnego następuje dekondensacja Hfftmnsnmów, rekonstrukcja osłonki jądrowej i odbudowanie czterech jąder im pyi ii jednostek komórkowych. Przyszły los nowo powstałych jąder jest zgoła różny) lim v w organizmach roślinnych, a inny w zwierzęcych. W przypadku samców zwie i |i cztery jądra przechodzą złożony proces różnicowania się i w efekcie ula ją się ■ininlkami. U samic zaś z czterech jąder tylko jedno jest pełnowartościowym |ąd mmii nocy tu, natomiast pozostałe trzy pozostają jako jądra małych komórek, ul wor/.o Ryt li w wyniku nierównomiernego podziału cytoplazmy w czasie dojrzewania III Nierówny podział cytoplazmy gamet żeńskich doprowadza do powalaniu jedne| dużej komórki jajowej zdolnej do zapłodnienia i trzech ciałek kierunkowych, Móro })1(Igą Mię jeszcze dzielić, ale po jednym lub kilku podziałach obumierają.

Podziały mejotyczne komórek żeńskich mogą zostać zatrzymane w różnych win dMcii podziału redukcyjnego. U człowieka mejoza komórek żeńskich zatrzymuje §|ą iv profnzie I w stadium diplotenu. Przed owułacją proces mejozy zostaje wznów hu nv. u PO, wyrzuceniu pierwszego ciałka kierunkowego zatrzymuje się w stadium mc Mitozy II. W stadium tym następuje owulacja, a dalsze etapy mejozy przebiegają dopiero po zapłodnieniu. Podobny wzór zachowują jaja samic myszy, szczurów I pin iów bezogoniastych (Anura). Jaja mięczaków zatrzymują się natomiast w prola zle I i utrzymują się w tym stadium aż do momentu zapłodnienia.

Zachowanie się chromosomów płci w czasie mejozy. Płeć w większości grup organ!/ mów zwierzęcych i niewielu roślinnych jest uwarunkowana istnieniem specjalnych climmoHomów, które w odróżnieniu od pozostałych chromosomów, somatycznych albo iHilosomów, nazywa się chromosomami płci. Chromosomy te różnią się w ko morkach płci przeciwnych zarówno strukturą, jak i liczbą. Większość organizmów zwierzęcych ma albo pojedyncze chromosomy pici, albo obłe piele mają specyficznie różne chromosomy pieli leżeli chromosomy płci występują tylko w jednej pici, lo są określane jako chromosomy X, W komórkach piel przeciwnej chromosom pici może