Pytani1. cclowościow- (Ideologiczne gr. leios cci) także mają chara kier łańcuszków y i docierają do pytań eschatologicznych o r/e-e/ad. ostatecznych. j:.l po «> żyjemy, jaki jest sens życia, śmierci, świat 2. s/eześciu i cicij icnia. Przy lyns pytania ;e stawia się osobowo, aucrcsujęc się własny n życiem, szczęściom czy ,śuiim:i|. Odpowiedź l^h.4 na tc pytania.. rti. jsjcii zadowolić nic tylko rozum, ale także serce hiozkie i dążenia wcl. do niesmirrlelrioscj i absolutnego szczęścia, przynosi przed? wszystkim wiedze, teologiczna.
Dlatego tez :*.a b.uiowę całkowitego światopoglądu składają się trzy kręgi zagadnień: a) naukowych, b) filozoficznych oraz c) teologicznych. rozw:<|/y.v.inych pozytywnie lob negatywnie (nawet ateistycznie}. Wszystkie cne dotyczą dwu zasadniczych części światopoglądu: f obrazu św,ara . ż ód cl absolutnych jego bytu {nimi. Wnhaiischau-wwjł 2'- pogląd na człowiek?. i jego życic (nicm. T*:hen.stmxi:huu-,,"ę). Te dwie części powinny być zgodne ze sobą na podstawie wspólnej .dci światopoglądowej, up. idc, miłości, walki, pracy lub twórczości, która ma harmonijnie wyjaśnić świat przyrody i na jego tle świat czhłwiekn. Wówczas to sądy wyjaśniające rzeczy nnukowo, sądy motywujące;!: filozoficznie i sądy ocenia jące ideowo tworzą hnnnonij-n:e zbudowany światopogląd osobisty.
W rzeczywistości nalomiłis! często światopogląd jest zwichnięty i może stanowić niezborny konglomerat poglądów wyuczonych z keużek. pomieszanych z przesądami : zabobonami / dzieciństwa. tV ii:nyrn wypadku może wystąpić niepełny światopogląd, ogiani-ezający s:ę tylko do nauk szczegółowych (czysto naukowy), tylko do H <izi)lii (czysto filozoficzny) mb wyłącznic do teologii (czysto ich gijiiyl. Natomiast światopogląd katolicki musi być uuiwcisalistyczny, łącząc w sobie wiedzę naukową z filozoficzną i teologiczną według '/asr.dy redrsęj prawdy pochodzącej od Boga"*.
*" *>n" **• u no iv sk . ff'cchonb-nit-rhr:i\\riiath&legotanwn/ili-mu. „/*»/.>ly Hd*m« Kl L- :*» rr I -j 5 I*
Ru:U:. / ZNACZLNIli WSPOLCrZLSNL* WYCHOWANIA
Arendt H., />i.“ Kuf.w iu Jer EtzietuMg, Breraen I v?K.
Bader J„ Jttgctuł i* ikr Itułnsirkttulfw. Munclicn %.Y ttaunicit (J., Jufiend tlrr Mtclikiiegzeti, D.irr.islad: !*>52.
Uliiliner l\. Hit (Jegcnniirllge togc 1'ódogogii;. 1l;inili<nv 1916.
Bogucki K. ks.. Moysa S. ks. (redi. KoścM winielL- SoUo;Poznań ISit-U. Ikirnr.iiiatiii R, .htgc.ajfiralilcmc umerer 7.<ui. Goilin^Cil I95&.
Brown W.. Trcu-agc Terror. Orwitwich I9ii.
Bi liliami J , Modern PhUa.v>phii’.% of fifiticutitni, New York ! :>s>3-.
Clark B.. Adtilt Lducation in Transition. Bei«cv'tr>*
Dnwsftn Cłu , Tfu' Crlux of K'(tv/r//i Eiłucoiitml, Ix)ih'.ca 1961.
Duclici K.. Iłifan dc ia civiiis(tti(»: tetUnkiewe Tuuknu-n W*
Dyoiiisiak R. (red.), Ałl/uLtei epokii>c-C‘ui<iH, Wars/r.wa l%5.
Guardini R.. Das litufe der Neuzcif. Wurzburi; |$>|.
Isamhcrt A., l.'kiuruiioa Je.i parentt. Pcris
Kmlłuuker M., Erriehimgifonuen ia ihrer fUuk-ulo.n- fiu tbe !*uli?.a?ue!x' l.uge fitr Gtgcnwart, Stutiguri 1950
Kcilhadccr M.. PuJagogisclse Oiicntierung im Ztitaller der V<•<Suillgiirl 1958 Kollnwski K . O /Mul«t:Miic2uym kiztoleenfa iod:Mi-’. Warszawa 1968. Ko/:il:iewioz M., Nowa ndtulzież. Afiiy i rzeczywistość, Warszaw;! 1965.
Knjch < )., itrriiuut der Erziehnnir. llciilcllnu^
Kiinow^ki Proce-* emrmcyparji icspólczeuief into-Jztrly. ..Znok:‘ 196*. nr 86.
Mannheim li., Diugnnstic o f aur Time, I.omlni. 1910.
Maritain i.' EAurption ii Iu masee tlei rtu-oilus. Pr.si*
Murin li.. Dueh (~as» (d. / imi*-.), Kraków 196-;.
Móbus G.. Errichung m der Zeń. Koln 19'*.
Mucho w Ił., Jtige/td im Wandci. Schleswig 1955’.
Nowacki T. (red.). Szkolą a postęp techniczny. Wurszsiwj I ;>t>2.
Płlicglei M., Dic iKidtigogisrhe Siiwitiou Wioii ,9»2.
PJHcglcr M.. Der nr lite Augcobtkl:, Wien 1956*
Pflicglcr M.. Dic refłgióse Siiuation, Wica 1948.
Pictsch M., Dic 0iJu.it/lelle Reiniittl/bi, Wien 1961.
Pomykało W. (itd I, ("ilowiek ii-1n/nmkórheyu dirucji oW/.y!/iVi-\ii<7 Wf.i WaW:. : 9<i? Poręba P. ks., Pctfagogizacja mhłtdw. ..Studia Wurtinskis”, 1969