3582308644

Wojna koreańska (1950-1953)

Jest to konflikt lokalny, mający jednocześnie charakter pozalokalny (USA-ZSRR, toczą wojnę ze sobą poprzez pośredników).

Oś Japonia - Australia - USA (więzy sojusznicze)

1905 - Korea została protektorem Japonii

1910 - aneksja Korei przez Japonię

1943 - Konferencja w Kairze (niepodległość Korei)

1945 - wyzwolenie Korei przez wojska radzieckie i amerykańskie, 38 równoleżnik linią rozgraniczenia (istnieje do maja 1950)

02.09.1945 - na pokładzie USS „Missouri” przedstawiciele Japonii podpisali akt kapitulacyjny

W 1945 ZSRR z północy Korei wchodzi na południe (tereny USA)

1948    - Kim Ir Sen proklamuje Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną, w Korei południowej prezydent Li Syng Man ogłasza niepodległość kraju.

Baczna obserwacja sytuacji w Korei przez Chiny, USA oraz ZSRR

1949    - ZSRR uzyskuje broń jądrową

01.10.1949    - proklamacja ChRL

Chiny komunistyczne Mao Tse Tsunga dołączyły do rywalizacji o Koreę. Stalin nie był zainteresowany wojną koreańską, natomiast Mao widział w niej szansę, by rozprzestrzenić rewolucję dalej. Stalin nie dostrzegał w Mao komunisty - komuniści w Chinach widzieli chłopów, a nie robotników. Drażnił go także sposób bycia Chin do ZSRR: My uznajemy wasze przywództwo, ale wy musicie nas poważać.

ZSRR nie chciało konfrontacji z USA, jednak nie potrafiło się przeciwstawić zamierzeniom Kim Ir Sena i Mao Tse Tsunga. Kim Ir Sen wykorzystał niezdecydowanie i przeprowadził inwazję na Koreę Południową 25 czerwca 1950 (150 tys. żołnierzy). Korea Południowa była słaba i ponosiła klęski, ONZ i USA zareagowały, uznały, że to problem międzynarodowy.

27.06.1950    - Rada Bezpieczeństwa ONZ wysyła do Korei siły międzynarodowe. Prawie cała Korea Południowa została opanowana przez Koreę Północną. ONZ stawia na czele sił gen. Douglasa MacArthura, dwustronna ofensywa aliantów (genialny plan MacArthura).

Do końca października 1950 odbito całe południe i opanowano 50% obszaru Korei Północnej. Wojska zbliżając się do granicy chińskiej popełniły jednak błąd - Truman nie chciał głębokiej ofensywy, Mao wysłał ochotników chińskich do Korei, wśród nich dowódcę Peng Dehuai. Jego wojska przeprowadziły szybką kontrofensywę, atakowali falami przy dużych stratach. Przyniosło to olbrzymie rezultaty, Seul zaczął trafiać do rąk północy. ZSRR przekazał do dyspozycji trochę samolotów, jednak piloci nie mogli się katapultować na obszarze wroga, bo zostaliby przesłuchiwani.

Alianci ponosili coraz więcej strat, MacArthur domagał się użycia broni jądrowej wobec Korei i Chin. Przeraziło to jego sojuszników, w 1951 Truman odwołał generała, wojska ONZ prowadziły udaną kontrofensywę odzyskując Koreę Południową. Jednak obaj przeciwnicy byli wyczerpani. Nowy prezydent USA - Dwight Eisenhower obiecywał, że zakończy ten konflikt. Podobnie obiecywał Chruszczów. 27.07.1953 ogłoszono rozejm, linia ustawienia wojsk stała się linią demarkacyjną. Ochotnicy chińscy byli sukcesywnie wycofywani, aż do 1958.

Sukces odniósł świat zachodni, granica była trochę korzystniejsza dla Korei Południowej. Ta wojna głęboko skonfliktowała ZSRR i Chiny, Mao szanował Stalina i nie podobała mu się krytyka wodza przeprowadzona przez Chruszczowa. Dodatkowo, niektóre obszary chińskie podbite przez ZSRR nie zostały oddane.

Obie Koree przechodziły różne losy - Korea Południowa przez pewien czas była dyktaturą wojskową, rozwijało się jednak dynamicznie pod względem gospodarczym, podobnie jak Japonia. Korea Północna była uzależniona od pomocy ZSRR i Chin, kierowana przez