Mimo precyzji podczas wstawiania ścian, czasami korekty wymaga sposób połączenia ścian w narożach. Aby „naprawić" takie połączenie wybieramy dwie ściany (wskazanie z wciśniętym klawiszem <Shift>), następnie wybieramy narzędzie Przecięcie z palety Standard.
i 11
a
• H S i J I
Rys. 9.1.10. Połączenie ścian - przed i po użyciu narzędzia „Przecięcie".
9.2 Modelowanie kondygnacji fundamentów, ściany i ławy fundamentowe
Przed przystąpieniem do modelowania fundamentów należy zdefiniować odrębną kondygnację posiadającą odrębny rzut. W tym celu wybieramy z menu polecenie Projekt —> Ustawienia kondygnacji (lub klawisz <7>), następnie:
wybieramy (wskazujemy) kondygnację „0", możemy wpisać jej nazwę np. Parter, podajemy poziom od którego kondygnacja się zaczyna oraz jej wysokość, wybieramy przycisk <Wstaw poniżej>, wpisujemy nazwę np. Fundamenty, podajemy rzędną spodu fundamentów oraz ich wysokość, przycisk „OK” uaktywni okno rzutu fundamentów.
Rys. 9.2.1. Okno definiowania kondygnacji. ! Ustawienia kondygnacji, ich wzniesienie i wysokości nie mają żadnego wpływu na usytuowanie i wysokości elementów projektu. Na kondygnacji parteru może znaleźć się element o wysokości znacznie przekraczającej wysokość kondygnacji - np. kominy.
W oknie rzutu kondygnacji możemy uwidocznić podrys widoczne, możemy się do nich dowiązać, ale nie możemy ich zmieniać. Podrys pozwala poprawnie usytuować elementy kolejnych kondygnacji.
Uaktywnienie podrysu - ikona Podrys [9] z paska Standard (lub polecenie z menu prawego klawisza myszy). Polecenie to pozwala wybrać kondygnację, której rzut będzie stanowił podrys. O kolorze podrysu decydują ustawienia w Palecie Podrys i Porównanie.
Wnieiisnie
|’w.n
|-» an
0 Pad:'
-1 ruulam:
2SO.O
•».a
_£urt ptąra
innej kondygnacji. Elementy podrysu są
Rys. 9.2.2. Polecenia uwidaczniania Podrysu.
26