3582316369

1. Paluchowski „Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe"

DIAGNOZOWANIE proces aktywnego poszukiwania i przetwarzania danych potrzebnych do pod jęcia decyzji o działaniach zmierzających do zmiany aktualnego stanu psychospołecznego ludzi.

Trzy główne obszary problemowe diagnozowania:

I.    Obszar identyfikacji/badania (co rzeczywiście jest?)

II.    Obszar decyzji (co ma być zrobione)

III.    Obszar działania (przybliżanie pierwszego do drugiego)

Staramy się opisać stan aktualny, by móc określić co do niego doprowadziło (retrognoza) oraz jaki będzie rozwój wydarzeń (prognoza)

2.1. SPOSOBY UJMOWANIA PROCESU DIAGNOZOWANIA W PSYCHOLOGII

a) Podejście korelacyjno-regresyjne (korelacyjna tradycja uprawiania diagnozy), kwestionariuszowe (Paluchowski)

W tradycji tej użyteczność testu określa się na podstawie liczby potwierdzonych relacji między wynikami a zachowaniami pozatestowymi. Nie pozwala jednak na określenie relacji przyczynowo - skutkowej.

b) Normatywny postulat identyfikacji tzw. mechanizmów osobowościowych, podejście projekcyjne (Paluchowski)

Tradycja idiograficzna. Ma na celu zrozumienie konkretnej jednostki, które następuje nie przez odwołanie do praw ogólnych, ale poprzez poznanie splotu zjawisk charakterystycznych dla tej właśnie jednostki, jest to podejście holistyczne (opis całej osobowości jednostki) i dynamiczne (struktura osobowości jako proces a nie stan).

Oba podejścia różnią się sposobem opracowywania i zbierania danych:

Ad. a) metody psychometryczne, interpretacja statystyczna

Ad. b) techniki projekcyjne, interpretacja kliniczna_

2.2 DIAGNOSTYKA TRADYCYJNA A DIAGNOSTYKA BEHAWIORALNA

Zarzut wobec tradycyjnej diagnostyki: brak związku między diagnozą a terapią.

W opozycji do takiego stanowiska staje terapia behawioralna (diagnostyka behawioralna):