BADANIE KINETYKI REAKCJI POMIĘDZY JONAMI JO~ i j~ | ||
Skład zespołu prowadzącego doświadczenie: ŁUKASZ GUŁAJSKI RAFAŁ SZCZYPIŃSKI |
Ocena z przygotowania |
Ocena ze sprawozdania |
Badanie kinetyki reakcji:
oraz przedyskutowanie możliwych jej mechanizmów, wyznaczenie równania kinetycznego.
Równanie kinetyczne reakcji (szybkość reakcji) można zapisać jako: v_ 1 d[A]_ 1 d[B]_ 1 d[X]_ 1 d[F]
a dt b dt x dt y dt
gdzie a, b, x, y są współczynnikami stechiometiycznymi [A], [B], [X], [Y] - stężenia molowe reagentów.
W naszym przypadku;
v = _dUOŁl = km[H*jr
Rząd reakcji - suma wykładników r = a+fi + y-3 dany wykładnik potęgowy określa rząd reakcji względem reagenta, przy którego stężeniu występuje. Aby wyliczyć rząd reakcji względem poszczególnych reagentów stosuje się metodę szybkości początkowej wykorzystując metodę różnicową Van’t Hoffa. Oznacza to, że aby wyznaczyć szybkość
początkową zastępujemy pochodną
ilorazem przyrostów skończonych
W celu określenia wartości szybkości początkowych reakcji, mierzy się czas powstania określonej, niewielkiej ilości jodu. Dlatego do mieszaniny substratów na początku doświadczenia dodaje się określoną ilość czynnika redukującego powstający w reakcji jod. W naszym przypadku czynnikiem redukującym jest Na2S203 (tiosiarczan sodu). Nie reaguje on bezpośrednio z jodanem (szybkość nieznana), ale reaguje natychmiastowo z powstającym jodem
2S203 + J2 —^ +2 J
Gdy Na2S2Oa zużyje się całkowicie, powstanie wtedy wolny jod który zabarwi na niebiesko dodaną uprzednio niewielką ilość skrobi. Aby wyznaczyć początkową szybkość reakcji,