3582316625

Metoda izolinii

1.    Istota metody

Izolinie - krzywe przechodzące na mapie przez punkty o jednakowej wartości wskaźników liczbowych charakteryzujących dane zjawisko.

Używane do charakterystyki wielkości (intensywności) zjawisk ciągłych zmieniających się stopniowo w przestrzeni.

2.    Warunki stosowania:

e)    wykreślenie izolinii za pomocą linii krzywych o łagodnym przebiegu

f)    ewentualne pocieniowanie przestrzeni między izoliniami

7. Rozmieszczenie punktów dla danych powierzchniowych

a)    siatka trójkątów

b)    siatka kwadratów (przesunięta)

10. Przykłady wykorzystania metody izolinii

a)    ciągły rozkład zjawiska

b)    łagodne zmiany wartości

c)    dane dyskretne przedstawione jako ciągłe poprzez odniesienie do innego zjawiska mającego charakter ciągły

3.    Efekty

a)    przedstawienie zmienności natężenia zjawiska w przestrzeni, za pomocą zbioru linii łączących jednakowe wartości liczbowe

b)    pokazują tendencję, w jakim kierunku wartość zjawiska rośnie lub maleje

4.    Odniesienie danych

a)    dane punktowe

b)    dane powierzchniowe (pseudoizolinie)

5.    Podział izolinii ze względu na dane

źródłowe:

a)    linie izometryczne

b)    izarytmy

•    rzeczywiste (absolutne)

•    teoretyczne (względne, abstrakcyjne)

6. Etapy tworzenia mapy izoliniowei

a)    zebranie danych statystycznych

i przygotowanie podkładu mapowego

b)    ewentualne przetworzenie danych do postaci ciągłej

c)    dobór interwału między izoliniami

d)    interpolacja

8. Technika interpolacji

9. Nazwy izolinii

•    ekwidystanty

•    izochrony

•    izopory

•    izotachy

•    izodensy

•    izotermy

•    izobary

•    izohiety

•    izohipsy (poziomice)

a)    ekwidystanty

b)    izochrony

c)    granice jednakowej osiągalności czasowej

d)    anomalie izochroniczne

11. Literatura:

Zamieszczone w opracowaniu rysunki pochodzą z następujących pozycji literaturowych;

a)    Kraak M-J., Ormeling F.: Kartografia -wizualizacja danych przestrzennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998

b)    Ratajski L., Winid B.: Kartografia ekonomiczna. Metody opracowania map gospodarczych, wyd. II popr. i uzup., PPWK, Warszawa 1963.

c)    Saliszczew K. A.; Kartografia ogólna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998

d)    Wrona J.: Podstawowe metody kartografii społeczno-gospodarczej, Wydawnictwo AE w Krakowie, Kraków 2004

Opracował: Z. Mu3zyń3W, 2006 str.1/3