3582316672

TRÓJFILAROWA STRUKTURA UNII EUROPEJSKIEJ I JEJ KONSEKWENCJE PRAWNE

—    — Wspólnoty Europejskie;

—    - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (tytuł V TUE);

—    — Współpraca Policyjna i Sądowa w Sprawach Karnych (tytuł VI TUE);

*    (pomimo wzrostu znaczenia ETS w III filarze);

—>    —> postanowienia wspólne traktatu (tytuł I TUE) dot. celów,

zasad, ram instytucjonalnych;

—*    —> postanowienia końcowe TUE (tytuł VIII) dot. trybu zmian

traktatów, przyjmowania nowych członków oraz przepisy dot. wzmocnionej współpracy (tytuł VII TUE);

—    —> współpraca oparta na post. tytułu V i VI oraz Post. wspólnych i Końcowych —* decyzje podejmowane przez Radę, bez PE i TS (w II, a w III ogr);

—    pomimo oddzielenia filara ekonomicznej integracji od międzyrządowych form współpracy

w celu zapewnienia jednolitości strukturalnej UE —>

jednolite instytucjeWEi UE, oraz poszanowanie dorobku prawnego WE(aj»« communautaire);

STOSUNEK UE-WE —> RÓŻNE POGLĄDY:

*    porównanie do stosunków wynikających z holdingu (ze względu, na to iż UE łączy dotychczasowe i nowe obszary polityk);

*    UE to org. o charakterze dynamicznym, ewoluującym, w której WE to samodzielne związki o charakterze korporacyjnym, a UE ma pozycję merównorzędną (ze względu na brak podmiotowości);

*    UE to jeden podmiot, z jednolitymi instytucjami —> tak ze względu na art 49 TUE UE to org. m. powstała z WE powiązanych II i III filarem;

*    teoria o trzech podmiotach tworzących org. unijną, a każdy z nich ma odrębne zadania, a po części również organy, gdyż poszczególne instytucje Unii i Wspólnot działają w mateni każdego traktatu jako instytucja danej Wspólnoty lub Unii;

—    —* istotę UE określa art. 3 TUE, gdyż decyduje o spójności instytucjonalnej i materialnej WE z UE w zakresie stos. zew. i wew.

*    jednolite ramy instytucjonalne, tzn. że instytucje WE i Rada Europejska działają w obszarach i na podstawie kompetencji z traktatów, a przepisy proceduralne są stosowane inter se\

*    poszanowanie i dalszy rozwój przez UE acquis communautaire —* punkt wyjścia dla działań UE — podkreślenie zakazu uszczuplenia dorobku WE, gdyż raz uwspólnotowiony obszar współpracy nie może być zmieniony na poziomie współpracy międzyrządowej (co nie oznacza zakazu zmiany traktatów[=to też accjuis communautaire] zgodnie z ich postanowieniami);

—    pojęcie ram instytucjonalnych dot. zarówno instytucji WE jak i Rady Europejskiej;

*    RE —» kompetencje określone ogólnie (nadawanie UE impulsu niezbędnego do jej rozwoju i określanie ogólnych wytycznych jej polityki), ale w TUE też kilka szczegółowych zadań;

*    instytucje WE —> kompetencje nie tylko z TWE i TEWEA, ale też obowiązek określania i realizacji polityki w ramach II i III filaru —» zadanie RE, a rola KE i PE różna, ograniczona;

—    wg art 3 TUE RE i KE odpowiedzialne są za zapewnienie spójności działań w II i III filarze, ale ze względu na brak podmiotowości UE działania te przyjmują postać działań albo WE albo

art 5 TUE stanowi, że RE, KE, PE i TS wykonują swoje uprawnienia zgodnie z warunkami i celami z TWE, TEWEA i TUE;

*    WE NTE PRZEKSZTAŁCIŁY SIĘ W UE, A JEDYNIE INSTYTUCJE WE ZMIENIAJĄ SWOJE FUNKCJE I UPRAWNIENIA, GDY WYKONUJĄ ZADANIA Z TUE;

—    pytanie -^CZY UE TO KOLEJNY ETAP INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ CZY TEŻ WARTOŚĆ NOWA, KORZYSTAJĄCA PRZEJŚCIOWO ZE WSPARCIA WE? - różne poglądy:

*    schemat zakładający, że nowe polityki uzupełniają wspólnotową politykę integracji