Logika - dyscyplina naukowa, która posiada dwa podstawowe ujęcia:
1. Szersze - obejmuje trzy podstawowe działy logiki:
a. Semiotyka to taka dyscyplina, której przedmiotem jest język pojęty jako system znaków.
Nauki o języku:
• Syntaktyka, bada relacje między wyrażeniami języka, np. nazwa, zdanie, poprawna budowa.
• Semantyka, zajmuje się relacjami między wyrażeniami języka a rzeczywistością opisywaną przez ten język, np. słońce świeci.
• Pragmatyka, uwzględnia użytkownika języka, np. rozumienie, uznawanie, wywoływanie emocji.
b. Logikę formalną
• Bada niezawodne schematy wnioskowe, np. gdy świeci słońce i pada deszcz to pojawia się tęcza skoro pojawia się tęcza, to pada deszcz i świeci słońce. Obchodzi ją schemat.
(s Ap) => t
• Bada schematy wnioskowań niezawodnych (takie, które od prawdziwych założeń prowadzą do prawdziwych wniosków) -^WNIOSKOWANIE NIEZAWODNE.
c. Ogólną metodologię nauk
• Bada wzorce metod stosowanych w każdej nauce.
• Bada metody wspólne dla wszystkich nauk, np. metody, stawianie pytań; uzasadnianie twierdzeń; definiowanie; dokonywanie podziałów; wnioskowanie.
• Nauka o nauce.
To nauka o ogólnych metodach zdobywania oraz formułowania wiedzy wartościowej.
Wiedza wartościowa - odwołujemy się do wzorca (dowód).
Dowód wzorcowy nie jest zawsze realny.
Warunki konieczne intersubiektywna sprawdzalność (tzn międzypodmiotowo sprawdzalna) i komunikowalna (tzn móc sprawnie i dokładnie przekazać ją).
2. Węższe - utożsamia logikę z logiką formalną, symboliczną.
Logika była traktowana jako narzędzie, a nie dyscyplina naukowa. Instrumentalne traktowanie logiki zaczęło się już w starożytności. (Arystoteles „Organ" zawiera rozprawy logiczne). Od połowy XIX wieku kształtowanie dyscypliny zwanej logiką. Ważne nazwiska:
• Boole,
• Fregge,
• Leśniewski,
• Tarski,
• Łukasiewicz.
1