ET2

Rozdział 2

Podstawowa terminologia turystyczna

Ekonomika turystyki jest dyscypliną naukową, z którą wiąże się wiele pojęć, których znajomość i zrozumienie jest konieczne do prawidłowej interpretacji zjawisk zachodzących na rynku turystycznym. Do terminów najczęściej używanych w turystyce zaliczyć można m.in.: produkt turystyczny, usługi turystyczne, gospodarka turystyczna, wydatki i przychody turystyczne, polityka turystyczna, popyt turystyczny i podaż turystyczna, jak również obsługa ruchu turystycznego. Terminy te zostaną omówione w kolejnych rozdziałach podręcznika. Dokonując przeglądu zakresu pojęciowego tych terminów, słuszne wydaje się rozpoczęcie od wyjaśnienia pojęć turystyka, turysta i ruch turystyczny, a następnie omówienie pozostałych, równie ważnych pojęć.

2.1. Turystyka i ruch turystyczny

W literaturze spotyka się wiele prób zdefiniowania turystyki, co sprawia, że brakuje jednej ogólnie przyjętej definicji. Wynika to przede wszystkim ze złożoności i wielofunk-cyjności zjawiska, jakim jest turystyka, którego badaniem zajmują się przedstawiciele różnych dyscyplin naukowych. Dlatego też można mówić o definicjach przestrzennej, socjologicznej, ekonomicznej i innych'.

Zgodnie z definicją turystyki, zaproponowaną przez W. Hunzikera i obecnie uważaną za klasyczną, turystyka jest to zespół stosunków i zjawisk, które wynikają z podróży i pobytu osób przyjezdnych, jeśli nie występuje w związku z tym osiedlenie i podjęcie pracy zarobkowej^{1 2}.

Jak słusznie zauważa Z. Kruczek, definicja W. Hunzikera nie uwzględnia społecznych aspektów rozwoju turystyki i dlatego też w literaturze spotyka się definicje uzupełnione o te akcenty³. Przykładem jest tu definicja A.S. Kornaka określająca turystykę jako zespól stosunków i zjawisk społeczno-gospodarczych, które wynikają z podróży

1

' S. Wodejko, Ekonomiczne zagadnieniu turystyki. Wyższa Szkota Handlu i Prawa, Warszawa 1997, s. 9.

2

   W. Hunziker, Le Tourisme Social, Berne 1951, za: K. Przecławski, Człowiek a turystyka. Zarys socjologii turystyki, Albis, Kraków 1996, s. 31.

3

   Obsługa ruchu turystycznego, Z. Kruczek (red.), Prokscnia, Kraków 2001, s. 223.