ET6

26 Rozdział 2. Podstawowa terminologia turystyczna

Tabela 2.2. Podział ruchu turystycznego ze względu na uczestników

Kryteria opisujące uczestników ruchu turystycznego	Przykładowe rodzaje ruchu turystycznego
Struktura demograficzna	•    turystyka dzieci •    turystyka młodzieży •    turystyka rodzinna •    turystyka emerytów
Struktura społeczno-zawodowa	•    turystyka mieszkańców miast •    turystyka nauczycieli
Struktura dochodowa	•    turystyka ludzi zamożnych •    turystyka socjalna

Źródło: opracowanie własne na podstawie: S. Wodejko. Ekonomiczne..-, op. cii.

także możliwości finansowe (a co za tym idzie często również oczekiwania i zamiary turystyczne) osób bardziej i mniej zamożnych.

Wracając do zaleceń dotyczących definicji turystyki zaproponowanych przez WTO dla celów statystyki, kwestią wciąż sporną są motywy podróży turystycznych¹⁸. Najwięcej wątpliwości budzi problem, czy wyjazdy służbowe i te związane z podejmowaniem pracy zarobkowej mieszczą się w ramach turystyki. Niektórzy uważają, że turystyka to tylko wyjazdy dla przyjemności, w celach poznawczych, wypoczynkowych lub leczniczych. Jednak obecnie zdecydowana większość autorów nie zgadza się na wykluczenie z obszaru turystyki wyjazdów w celach służbowych, gdyż tego typu podróże mogą się także łączyć z wypoczynkiem, co obecnie można uznać za zjawisko typowe, zwłaszcza w podróżach międzynarodowych¹⁹.

S. Wodejko uważa, że z ekonomicznego punktu widzenia istotą wyjazdu turystycznego jest wydatkowanie środków pieniężnych pozyskiwanych w miejscu stałego zamieszkania. Dlatego też wszelkie wyjazdy służbowe, handlowe, udział w targach czy w pracach organizacji międzynarodowych zaliczane są do podróży turystycznych. Wyjazdy związane z podejmowaniem pracy zarobkowej, a co za tym idzie - zdobywaniem środków pieniężnych w miejscu czasowego pobytu - nie są natomiast uznawane za turystyczne, gdyż zazwyczaj wiążą się z transferem zarobionych środków do miejsca stałego zamieszkania²⁰.

Definicja WTO wprowadza również ograniczenie czasowe (do roku) pobytu poza „codziennym otoczeniem”. Podyktowane jest to celami statystycznymi, jednak nie ulega wątpliwości, że nie ma podstaw, aby podróże trwające dłużej niż rok były wyłączone poza obszar turystyki, o czym m.in. mogą świadczyć przytoczone wcześniej definicje W. Hunzikera i K. Przecławskiego.

Z kolei użycie sformułowania „codzienne otoczenie” wydaje się jak najbardziej uzasadnione z praktycznego punktu widzenia, albowiem wyklucza z turystyki ruch

^ls Turystyka. Zarys wykładu, A. Panasiuk (red.), Fundacja na rzecz Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2001, s. 13-15.

¹⁹    Tamże, s. 14.

²⁰    S. Wodejko, Ekonomiczne..., op. cit., s. 11.