ET6

166 Rozdział 10. Polityka turystyczna

Młodzieżowych, Polskie Stowarzyszenie Campingu i Caravaningu, Polskie Stowarzyszenie Turystyki, Polska Federacja Popularyzacji Turystyki itp.¹⁶

Bardzo ważnym elementem kreowanej przez państwo polityki turystycznej jest stopniowe przeprowadzenie właściwych przemian w sposobie gospodarowania i przełożenie wypracowanych algorytmów postępowania na działania podejmowane w sektorze turystycznym, co jest charakterystyczne dla okresu transformacji systemowej. Rząd poprzez swoją administrację i podejmowane decyzje, mające znaczenie gospodarcze i społeczne, wraz z będącymi w jego gestii instrumentami pośredniego i bezpośredniego oddziaływania na turystykę powinien ukierunkować przemysł turystyczny na realizację właściwych - z punktu widzenia interesów państwa - celów strategicznych.

Innym ważnym zadaniem państwa polskiego w zakresie polityki turystycznej, oprócz wymienionych, jest m.in. dostosowanie systemu i poziomu świadczonych usług turystycznych do standardów wypracowanych i przedstawionych do realizacji przez organy Unii Europejskiej państwom kandydującym, a później członkowskim. W związku z tym na bieżąco dostosowuje się polskie prawodawstwo turystyczne do unijnego. Prowadzony monitoring międzynarodowej areny turystycznej pozwala kształtować centralny system zarządzania turystyką państwa i ukierunkować go m.in. na turystykę międzynarodową. Działania te są wspierane środkami pomocowymi oferowanymi w postaci różnego rodzaju funduszy (np. Phare Tourin) przez organizacje międzynarodowe, które są zainteresowane wyrównaniem dysproporcji występujących między państwami Europy Zachodniej a państwami byłego bloku wschodniego, z których większość wyraża chęć bycia członkiem organizacji o zasięgu europejskim (np. Unii Europejskiej) i światowym. Proces dostosowania do standardów europejskich oznacza w polskiej gospodarce turystycznej nie tylko nowe rozwiązania prawne, ale także istotne zmiany organizacyjno-własnościowe oraz strukturalne¹⁷.

10.4. Administrowanie sektorem turystycznym w Polsce

10.4.1. Organizacja i zadania organów centralnych i terenowych

Do grupy organów centralnych, zajmujących się regulowaniem funkcjonowania sektora turystycznego w Polsce, należy zaliczyć organy ustawodawcze i rząd wraz z resortem właściwym w sprawach turystyki. Organy terenowe reprezentuje natomiast administracja wojewódzka, tzn. poszczególni wojewodowie wraz z podległymi urzędami wojewódzkimi.

Sejm Rzeczpospolitej Polskiej oddziałuje na funkcjonowanie sektora turystycznego w Polsce poprzez stanowienie właściwego prawa w postaci ustaw. Podstawowym aktem prawnym, określającym warunki świadczenia usług turystycznych, jest Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych, która określa m.in. warunki świadczenia

¹⁶    Przedsiębiorstwo turystyczne na rynku, A. Rapacz (red.). Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 1998, s. 7

¹⁷    Tamże, s. 69-80.