3956645753

Ekonomia rozwoju.

Pojęcie rozwoju w ujęciu ekonomicznym. Ekonomia rozwoju jako dyscyplina naukowa -istota i ewolucja.

Pojęcie rozwoju w ujęciu ekonomicznym.

Definiowanie rozwoju w ujęciu ekonomicznym.

ROZWÓJ -„proces przechodzenia od stanów lub form bardziej złożonych lub pod pewnym względem doskonalszych”.    (Słownik Języka Polskiego)

Rozwój jest wtedy, gdy następuje zmiana jakościowa, przejście od istniejącej sytuacji do lepszej, doskonalszej, bardziej pożądanej.

Kategoria rozwoju jest bardzo szeroka. Mówi się o rozwoju osobistym, duchowym, rozwijać się może kultura czy szkolnictwo itd.

W dyskursie ekonomicznym pojawiają się często takie zwroty, jak m.in.: wzrost gospodarczy, rozwój gospodarczy, rozwój społeczno-gospodarczy, rozwój trwały i zrównoważony.

Rozwój może być rozumiany bardzo wąsko jako proces wzrostu gospodarczego lub szeroko jako poprawa jakości życia czy dobrobytu człowieka.

Rozwój rozpatruje sięw różnej skali w ujęciu:

•    mikroekonomicznym (rozwój przedsiębiorstwa),

•    mezoekonomicznym (rozwój regionalny),

•    makroekonomicznym (rozwój kraju, rozwój grupy państw, np. Unii Europejskiej, krajów regionu Afryki Subsaharyjskiejitd.)

KathIeenStaudt(„Managing Development: State, Societyand

InternationalContext”)zidentyfikowała około 700 różnych definicji rozwoju. Ich analiza pozwala na wskazanie dwóch głównych ujęć:

-rozwoju jako procesu -rozwoju jako celu.

ROZWÓJ JAKO PROCES -cecha immanentna każdego systemu.

ROZWÓJ JAKO CEL -intencjonalne działanie nastawione na osiągnięcie założonego efektu. Według Staudt, rozwój jest rezultatem dokonywanych wyborów i podejmowanych decyzji, czyli celem możliwym do zrealizowania, przy optymalnym wykorzystaniu dostępnych zasobów materialnych i niematerialnych.

Rozwój jako wzrost gospodarczy.

W historycznie najstarszym i jednocześnie najwęższym ujęciu, rozwój utożsamiany jest z reprodukcjąw sferze rzeczowej czyli odtworzeniem lub powiększeniem ilości dóbr i usług.

Rozwój jest tu utożsamiany ze stopą wzrostu czyli stosunkiem przyrostu PKB w danym okresie do poziomu PKB w poprzednim okresie wyrażony w procentach.

Do czynników wzrostu gospodarczego zalicza się:

•    kapitał,

•    zasoby i walory środowiska przyrodniczego (ziemię),

•    pracę,

•    postęp techniczny.

W tym podejściu można mówić o rozwoju, nawet jeśli efekty rozwoju gospodarczego przejmowane sąw większości przez bogatych, np. przez korporacje transnarodowe.

Takie podejście do rozwoju legitymizowane jest przez TEORIĘ SKAPYWANIA BOGACTWA (ang. trickle-down effect).

Założenia: polityka wprowadzania udogodnień finansowych dla biznesu i osób zamożnych w ogólnym rozrachunku jest korzystna dla całego społeczeństwa, nie tylko dla grup najbogatszych. Pozostawienie bogatym ludziom większej ilości pieniędzy przyczynia siędo pośredniej poprawy powszechnego dobrobytu -> dobrobyt najbogatszych w sposób niewidoczny skąpie na resztę społeczeństwa (za sprawą inwestycji i zwiększania zatrudnienia) przyczyniając się do poprawy dobrobytu całego społeczeństwa.

Rozwój gospodarczy.

Szerzej zdefiniowany jest rozwój gospodarczy.