3582322625

ANALIZA WIDMOWA-wstęp teoretyczny.

Analizą widmową nazywamy jedną z metod fizykochemicznych, polegającą na

wyznaczaniu składu substancji drogą badania jej widma emisyjnego lub absorbcyjnego.

Widmem optycznym natomiast nazywamy obraz powstały wskutek rozszczepienia światła pochodzącego od źródła rzeczywistego ma składowe o różnych długościach fali.

Ze względu na pochodzenie widma dzielimy na:

-emisyjne,

-absorbcyjne,

-luminescencyjne.

Ze względu na powstały obraz widma dzielimy na;

-liniowe,

-pasmowe,

-ciągłe.

Emisyjne widmo liniowe dają pobudzone do świecenia gazy oraz pary metali. Powstanie

linii widmowych związane jest ze wzbudzaniem elektronów pojedynczych atomów. Jeśli

atom zostanie wzbudzony (termicznie,elektrycznie), to elektron przechodzi ze stanu stacjonarnego do stanu wyższego i wracając wypromieniowuje energię w postaci kwantu (fotonu):

Długością poszczególnych linii widmowych charakterystyczne są dla rodzaju substancji. Obecność określonej linii świadczy o obecności odpowiedniej substancji w

źródle światła. Czułość takiej analizy jakościowej jest wysoka, bowiem śladowe domieszki mogą być już zauważone. Z natężenia linii można wnioskować o ilości danego pierwiastka np. w stopie lub związku chemicznym.

Do analizy widmowej stosuje się spektografy pryzmatyczne .siatkowe i interferencyjne. Działanie spektrografu oparte    jest na zjawisku dyspersji,

polegającym na zależności prędkości od długości fali. Rozróżniamy dwa rodzaje dyspersji: kątową oraz liniową.Dyspersja kątowa określa rozbieżność dwóch wiązek różniących się długością fal AK o jednostkę ,np. 1 nm.Dyspersją liniową spektrografu jest natomiast przedział długości fal przypadający na jednostkę długości ekranu(klisza matówka), np.l mm. W    celu określenia długości fali

nieznanego gaz za pomocą widma porównuje się je wzorcowymi długościami światła sporządzając tzw.krzywą dyspersji.

Miara dyspersji danego ośrodka jest pochodna: