Wskaźnikowanie - forma rozumowania, przy czym rozumowanie ma szerszy zakres niż wskaźnikowanie.
Wg Stefana Nowaka rozumienie jest szczególnym przypadkiem procedury wnioskowania o indicatum na podstawie wskaźników - jest to wnioskowanie na podstawie wskaźników o pewnego typu indicatum, a mianowicie o świadomych stanach psychicznych ludzi.
• Dedukcyjne, czyli od szczegółu do ogółu
• Indukcyjne, czyli od ogółu do szczegółu - jest ono zawodne.
Indicatum - zjawisko, objawy, wskazywanie, określanie danego wskaźnika. Indicatum może być zarówno własnością dostępną bezpośredniej obserwacji jak i własnością niepodlegającą takiej obserwacji.
Wskaźnikiem - jest zawsze jakieś zjawisko cecha łub własność np. pocenie się rąk, łamiący się głos (zdenerwowanie). Cecha bycia wskaźnikiem jest cechą relatywną, - jeżeli własność A jest wskaźnikiem własności B to własność B jest indicatum własności A. Stwierdzenie, że własność A jest wskaźnikiem własności B polega na stwierdzeniu jakiegoś stałego związku pomiędzy tymi własnościami.
Wskaźnik - pioruny, deszcz Indicatum - burza
Wskaźnik jest zawsze podporządkowany jakiemuś indicatum. Ma zawsze jakiś odnośnik. Zawsze jest relacja lub związek między wskaźnikiem a indicatum. Indicatum i wskaźnik to dwa różne zjawiska.
Definiens - to określenie nazwy.
patriota - definiendum osoba kochająca ojczyznę - definiens
Wskaźnik może być składnikiem definiensa indicatum.
• jeśli zdanie wprowadzające wskaźnik ma charakter empiryczny to relacja między wskaźnikiem a indicatum ma charakter rzeczowy (wskaźnik jest wskaźnikiem rzeczowym)