Przywództwo polityczne i religijne
Pojęcia władzy i przywództwa są ze sobą powiązane, przy czym władza będzie pojęciem szerezym niż przywództwa
Władza oznacza min. potęgę, siłę. wpływ, mechanizm dystiybucji zasobów społecznych. Najogólniej mówiąc, władza jest zjawiskiem społecznym, stanowiącym rodzaj zależności co najmniej między dwojgiem ludzi. Krzysztof Pałecki mówi, że to jeden ze sposobów społecznego organizowania się ludzi, gdzie oddają oni część swojej podmiotowości innym ludziom, którzy w ramach tego mogą za nich decydować.
Przywództwo jest z kolei jednym z aspektów władzy, charakL się własną dynamiką. Są różne wizje utożsamiające przywódcę m.in. z kupcem, marionetką, walką na froncief Marga ret Hermann).
Cechy przywódcy.
-charyzmatyczny -zdolny do manipulacji -pewny siebie -namiestnik boskiej władzy -„lew i lis” silny i przebiegły -dobry mówca -zachowuje się oryginalnie
W odniesieniu do przywództwa religijnego trzeba te wizje uzupełnić o wizję: nauczyciela, mędrca -kogoś, otwierającego sferę sacrum. James M. Burns wyróżnił dwa typy przywództwa, oba charakL dla przywództwa religijnego:
- transakcyjne(zainicjowanie kontaktu służącego wymianie rzeczy wartościowych)
- trans formacyjne (kontakt o charakL moralnym)
Jednym z najważniejszych wymiarów władzy i przywództwa jest proces ich legitymizowania. Legitymizacja przywództwa obejmuje działania, procedury, symbole. Legitymizacja władzy politycznej odnosi się zarówno do jej legalności, jak i akceptacji społecznej. W przypadku przywództwa religijnego pojawia się odwołanie do sfery pizekraczającej potządek doczesny - sacrum. We współczesnym porządku liberalno - demokratycznym władze te są generalnie oddzielone. W praktyce wysL współpraca, obojętność. Przywództwo to jest połączone głownie w krajach niedemokratycznych, albo takich gdzie religia odgrywa tak ważną rolę, że nie da się jej powstrzymać przed ingerencją w politykę, a więc głównie na Wschodzie.
NA PODSTAWIE: „Polityka i religia w globałiżującym się świecie”