W ujęciu behawioralnym zarządzanie zmianami i doskonalenie organizacji są ze sobą powiązane, choć działalność w ramach OD:
• jest nastawiona przede wszystkim na poprawę interpersonalnych aspektów funkcjonowania organizacji.
• OD odzwierciedla szersze, bardziej kompleksowe podejście do wzajemnych stosunków jednostki i organizacji,
• rozwój organizacji jest konieczny dla przedsiębiorstw, które chcą przetrwać w środowisku podlegającym ciągłym zmianom.
Doskonalenie organizacji jest zaplanow anym działaniem długofalowym, które ma:
• przesunąć organizację na wyższy poziom funkcjonowania,
• zapewnić znaczną poprawę wydajności i zadowolenia członków organizacji.
OD obejmuje zmiany: struktury, technologii, postaw pracowników, istoty i jakości stosunków pracy.
Koncepcja OD nawiązuje do „uczenia się przez dośw iadczenie”, które zakłada:
• większość ludzi chciałaby być kimś więcej niż aktualnie jest, z punktu widzenia prestiżu oraz wzoru osobistej wiedzy, umiejętności, samodzielności,
• większość ludzi chciałaby mieć bardziej znaczący wkład w osiąganie celów niż pozwalają na to aktualne uwarunkowania,
• pracownicy chcą być akceptowani przez grupę i dzięki grupie uzyskują satysfakcję z posiadanych kompetencji,
• dla większości ludzi, jedną z najważniejszych grup odniesienia jest zespół, w którym pracują,
• większość ludzi jest zdolna do zwiększenia efektywności swojej pracy,
• przywódca, aby optymalizować afektywność grupy, nie może pełnić funkcji kierowniczych niezależnie od zmieniających się okoliczności i czasu.
Zmiana organizacyjna ma szanse powodzenia jeśli spełnione są następujące założenia:
• zmiany należy planować, a wprowadzanie zmian może być przedsięwzięciem pozytywnym tylko wtedy, gdy jest przewidziane i ustalone (OD jest metodą organizowania zmian, jest integralną częścią strategii przedsiębiorstwa),
• kładzie się szczególny nacisk na pracowników w procesie zmian (nie można rozwijać przedsiębiorstwa jeśli nie będzie się uwzględniać procesu rozwoju osobowrości i potrzeb człowieka).