POLITYKA: pojęcie wieloznaczne, funkcjonuje w wielu znaczeniach, które w większości są nam dobrze znane, np:
- polityka jako podejmowanie działań w celu osiągnięcia określonego celu np. polityka rolna, polityka rodzinna,
- znaczenie staropolskie: człowiek polityczny, czyli układny, umiejący prowadzić rozmowy, nie dający się ponieść emocjom, zdenerwowaniu,
- znaczenie związane z wykonywaniem władzy publicznej, czyli polityka jako zdolność do narzucenia swojej woli w stosunkach publicznych przez podmiot wyposażony w prawo stosowania przymusu - tym rozumieniem będziemy się zajmować. Polityka jako działania mające na celu zdobycie władzy i jej wykonywanie.
Polityka to zjawisko występujące od zarania dziejów. Tak uważał już Arystoteles, który uważał, że polityka towarzyszy ludziom od początku ich dziejów, a uzasadniał to tym, że człowiek jest istotą społeczną, musi żyć w zbiorowości, a każda zbiorowość wytwarza pewne mechanizmy działania. Arystoteles nie wiązał polityki z koniecznością istnienia państwa jako instytucji, wiązał natomiast z istotą społeczna jaką jest człowiek. Byli również tacy, który łączyli wykonywanie władzy wyłącznie z istnieniem państwem.
W ramach polityki możemy mówić o relacjach o charakterze makro i mikro. W makro skali relacje pomiędzy podmiotem władz (aparat władzy) i podmiotami podporządkowanymi nie mają nigdy charakteru osobistego. W mikro skali kryterium jest relacja bezpośrednia (face to face), osobista np. relacja posła i jego wyborcy. W polskiej polityce mikro skala właściwie nie występuje. W ugruntowanych demokracjach władza jest nastawiona przede wszystkim na kontakty bezpośrednie z wyborcami. Dojrzała demokracja musi charakteryzować się skróceniem dystansu pomiędzy władzą a obywatelami. Współcześnie uważa się, że istotnym uzupełnieniem relacji mikro są właśnie relacje mikro. Relacje makro są określane ustawami itp., a relacje mikro nie, w wielu przypadkach mogą wynikać z ukształtowania mandatu poselskiego.
Pojęcie polityki kształtowało się w różny sposób, podlegało różnym uwarunkowaniom.
Same stosunki, które dzisiaj nazwalibyśmy władczymi, istniały już w prehistorii, ale nie można wtedy mówić o polityce. Właściwie po raz pierwszy o wykorzystaniu polityki i władzy możemy mówić w starożytności np. W starożytnym Egipcie. Ale pojęcie polityki i władzy nie było wtedy powszechnie znane. Tą znajomość miały tylko warstwy wykształcone, np. w Egipcie - kapłani. Świadomość polityki nie jest zatem znana człowiekowi od samego początku jego istnienia, wymaga ona pewnego wykształcenia itp. Pewne grupy społeczne, np. wcześni chrześcijanie, odrzucali politykę i władze uznając, że powinni zmierzać jedynie do Królestwa Niebieskiego, a świat otaczający jest im obcy, niepotrzebny. Dopiero Arystoteles wymienia najbardziej charakterystyczne koncepcje polityki i władzy, Platon również, chociaż go kojarzymy z antydemokracją, z państwem totalnym,