prof. Krauz-Mnzer Politologia UJ
Wykład dotyczy funkcji poznawczych człowieka oraz związanych z nimi możliwości osiągnięcia wiedzy pewnej. Ten rodzaj refleksji należy do zakresu metanaukowej dyscypliny jaką jest ogólna metodologia nauki, zwana też metodologią sensu largo. Od innych nauk różni się skupianiem na rozpoznawaniu fundamentów epistemologicznych nauki (szczególny sposób, metoda poznawania, dochodzenia do prawdy). Ogólna metodologia nauki koncentruje się na rozważaniach:
- jak nauka jest uprawiana,
- jakie są walory poznawcze uzyskiwanych rezultatów,
- jakie czynności badawcze i wytwory poznania naukowego są (bądź powinny być) stosowane i osiągane we wszystkich naukach zorientowanych na cel w postaci poznania możliwie prawdziwego.
Działem metodologii nauki jest ogólna, metodologia nauk społecznych,
przyjmowane w niej rozstrzygnięcia tworzą wspólny fundament dla tzw. metodologu przedmiotowych (szczegółowych), skupiających się na analizowaniu specyficznych metod, stosowanych w poszczególnych dyscyplinach naukowych.
Trzy pojęcia warte uwagi:
a) natura - dobrze wykształcony polityk potrafi uzasadnić swoje racje przywołując argumenty odnoszące się do natury rzeczy...
b) historia - ... albo do świadectw historii.
c) metoda - wiedza o metodzie jest trudniejsza do przyswojenia + zamiast umacniać przekonanie o własnej racji budzi refleksję i ostrożność, można by ją wtedy uznać za nieprzydatną, ale można również dostrzec w niej narzędzie do „budzenia rozumu", do przeciwstawiania się fanatyzmowi, dogmatyzmowi, ideologicznej pewności.
Nauki polityczne są szczególną dziedziną pisarstwa naukowego, w którym trudno oddzielić systematycznie uprawianą i poddającą się uzasadnieniu wiedzę o polityce od przekonań światopoglądowych i politycznych. Wiedza politologiczna zaczyna się dzisiaj niepostrzeżenie mieszać z potocznym zdrowym rozsądkiem, tymczasem politologia to coś różnego od wiedzy potocznej, nie jest ani czystą empirią, ani czystą teorią. Politologia to
1