Interpreter uruchamiamy komendą matlabwydaną z poziomu systemu DOS. Działanie kończy komenda quitlub exit.
Do uzyskania pomocy służy komenda help: help- wykaz dostępnych komend, help<komenda>- opis komendy,
MATLAB przetwarza dane wejściowe linia po linii. Znakiem kontynuacji linii jest znak odwrotnego ukośnika \. Linie rzpoczynające się znakami % są pomijane i traktowane jako komentarz. Każda linia zawiera jedno lub więcej wyrażeń. Wyniki wyrażeń są zapisywane na wyjście standardowe. Jeżeli nie chcemy aby wynik danego wyrażenia był wyświetlony musimy zakończyć je średnikiem.
W MATLABIe zmienne tworzone są dynamicznie w trakcie interpretowania pliku. Typ zmiennej ustalany jest na podstawie wpisywanej wartości. Wartości wyrażeń mogą być skalarami rzeczywistymi i zespolonymi, wektorami i macierzami o elementach rzeczywistych i zespolonych. Części urojone wyróżniamy mnożąc je przez predefiniowane stałe i lub j. I tak liczbę 2+3j możemy zapisać jako 2+j*3 2+i*3
Macierze podajemy podając listę elementów ograniczoną nawiasami kwadratowymi. Elementy w wierszu oddzielamy znakiem odstępu lub przecinkiem, natomiast wiersze oddzielamy znakiem średnika. a = [123;456;789] b = [12345 6] c = [1;2;3;4;5;6]
Do elementowwektorow i macierzy odwołujemy się podając w nawiasach okrągłych indeks, ewentualnie przedział indeksów [dolny: garnyłub dolny: krok: górny). Jeżeli w zakresie indeksowzotaniepominiety indeks dolny to jako domyślna wartość przyjmowane jest 1. Domyślną wartością indeksu górnego jest numer ostatniego elementu struktury. b(3) b(2:6) b(l:2:6) b(:3) b(:)
Obok typowych operatorów arytmetycznych działających na elementach skalarnych i macierzowych istnieją specjalne operatory do realizacji przekształceń właściwych tylko macierzom oraz operacji na odpowiadających sobie elementach struktur danych (tab. 1.1).
MATLAB wyposażony jest w instrukcje sterujące typowe dla języków wysokiego poziomu:
• instrukcja warunkowa
if[warunek)
instrukcje
e\setf[warunek)
instrukcje
else
instrukcje
end