3582325883

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest poznanie metod badania twardości i nabycie umiejętności w określaniu twardości metali metodami Brinella, Rockwella i Vickersa oraz zapoznanie się z budową i obsługą urządzenia do pomiaru twardości.

2.    Definicja twardości

Twardość jest jedną z tych właściwości, których nie można jednoznacznie zdefiniować w oparciu o znane wielkości fizyczne. Twardość jest miarą oporu, jaki wykazuje ciało w czasie wciskania weń wgłębnika przy odkształceniach plastycznych. Większość metod pomiarowych twardości polega na wciskaniu w powierzchnię badanego materiału wgłębnika aż do osiągnięcia odkształceń trwałych. Metody badania twardości możemy podzielić na statyczne i dynamiczne. Najbardziej rozpowszechnione są metody statyczne. W metodach tych twardość materiału określa się w zależności od wartości siły odciążającej wgtębnik i wielkości odkształcenia trwałego wywołanego działaniem tej siły. Metody dynamiczne znalazły znacznie mniejsze zastosowanie w praktyce, stosowane są w nielicznych przypadkach.

3.    Opis próbek wraz z rysunkami

3.1. Do badania twardości użyto próbki aluminiowej:

10 02mm

54,3mm

10,09mm

3.2. Do badania twardości użyto próbki miedzianej.

4'l,26min

4. Warunki dokonywania pomiarów

Pomiar twardości próbek został dokonany za pomocą metody Brinella.

Metoda Brinella polega na wciskaniu określoną siłą wgłębnika w postaci hartowanej kulki stalowej lub kulki z węglików spiekanych o średnicy D, w powierzchnię badanego materiału w określonym czasie. Według normy PN-9iyH-04350 w metodzie Brinella jako wgłębnik używane są kulki stalowe hartowane o znormalizowanych średnicach 10, 5, 2.5 mm.

W przypadku naszego badania została użyta kulka średnicy 2,5 mm.