3582328281

3582328281



PROJBLKM FKŁNO&3 KITL U HO

- Iwurdzańc a pełności KRZ

Jefli AeS(A/), toAeT


A=>B, Ap E(M)= Be E(M) • ^i^™*"** m BD

L wf(Ą=l

I

<

f

vtf(A-+Efc =1

(«i)

^raa^aji ^(B)=0

(®!)

4. wiersze 1,2, 3 oą ręnzccznc

S BeE<M)

CW.TON)

.emwdjcejzałoZywy,

XcY=^Q<X)cC>(Y)

>

Dowód:


AeC.(X)iAeC.(Y)t>

".-Ił “a V .ur \ =

= AiVII.[ĄeTvX]

hb 3ijmĄ“A^4

rai.

XcY

ii

"Wił 3*,A—A«P A = A iVjA^T^Y|

hlb3u<iA=A=>A

<=> AeC.(Y)

FUNKCJA KONSCKWIUNCJI


P(P):={X, XcP)

- inicns koracjiwmcp

C.:P(P)-*P(P)

C; XeP(P)-^Q(X)ePCP)

Cn(X) - zbiór wknlafiwz zalniSTiX

^tmii AeCo(X) 3nJ» 3* ąĄ =

= AiVlto VTvXkb3Jłt,VA=>4

a -dłuRaić dowodu

Aj — knid dowodowe

Aa, Aj, ..., Ao - dowód zduna A

WłaonokiCn

1. XuTcC;(X)

2. T=c;cr)=c;(0)Jć0

3.    X <= Y=* Q(X) crC^CY)

4.    C.(X) vX;(Y) c Q( X ^Y)

5. (Jc;(x)c=c.(Ux)

z    z

6. C;(C.(X))c:C;(X)

7.    C;({A»<-iC.({B» =C.« AuB))

8. C.({-A,A)) = F

9. q.({AB))=ę.({AoB))

10.    C.({- ^)oC.({A)) = C,(0)<0

Dowód wybranej

2.3- 3łA^» ^ - Ai v„ ą=[£23

luh 31MĄ = A=> Ą
II
A = Ai VK. ĄejTUgl

lub 3,mA, = A=i Ą


ZASADA ABSTRAKCJI.

Każda relacja równoważności, określeniw pewnym zbiorze, wyzracza podział nabkie zbiory, idórc są parami rozłączne i w aunic chgą cały zbiór.

Twierdzenie:

Niech relacja § CI X X X będzie równoważnością Wówczas dk dowolnych ^ -ę ^

CO xe [X]

^    w

(fi9IVl*Ix,:i=>|x,]r,|x,]=f3

Dowód (iii) /nic wprost/:

WnW*0

Klo[i,]* 0 =>3,; x£ [x, ] A xe [»,]

fnedtatkS

=> xSx, a xSx* => x,Sła xS*i =>

=> x,SXj o [i,] = [Xj] - sprzeczna*? 1

NIKSPICZECZNOŚCIDI_AZHIOHIJ ZDAŃ.

XcF JesitdesprKcsnfs O ~3Mas A,~ AeQ(X)

Włam ości:

1 0 ja* nkspczeczny

Z podzbiory zbiorów niaprzcczjiycłi są rauąa zliziic

3. Art, X(Jj_ ^ jMmapramj Q AeQ(X)

Dowód włmnakł 3:

T^> T dowódnic wprosi

11 AeQ(X)    Coink^ra*)

2) Xu{- AJ-mesp^cczny(zał)

51 AeQ(Xu{-Ą)

4) ~A6C.(Xu{-A)) (l*tCn)

5)    3 i 4 są ąazccznc z 2

«’=>’    (1-5.TDN)

T T dowód mc wprcei

1) X C/{~ A] *EPzccniJ niewpra*)

31 Asti(Xo{-Al)

31 (-A^J9«C.(X)    RI,>W)

4) (- A-m)-fA£C.(0)c(Kn'’,L^ <=C.(X)

51 AeQ(X)    ft«,RO,»ŁCB)

6)    oprzeć znaU

7) tC=T    a-fi,TDW)


KRATA

®nAh«i(A4'. ) jffll knłą,jc4li.

-    (A, 4-) jerf pć^idnirłuną addyływną (•)

-(A, ) jost półażrukturąniilliplikatywłK

-    'zzuitudzr, prawa pochłaniania (**J ♦ (A. i-i ici mMatnAfajra irili.

V„.«A <x+ y) + z = x+<y + z)

v.^x+y=y+x

V«=A X+X = X

** Iława podiłBraama:

Vtr;» x4.C*-y) = s v^*(x+3«> = *

ftzyfctadczn Łnżr iid ilrdii^i    ^,

xe AuBh xe Av xe B xe AnBf» xeMxeB

łątznahć


° Vwi,OT (AuB)uC = Au(BuC) xe(AuB)uC <->xe(AxjB)vxeC f»xe AvxeBvxeC xeAvxe(BuC)<4xe Au(BuC)


ii) VA.w(*) AuB = BuA X6 AuBoxe AvxgB<4 4->xe Bvx£Af>XG Blj A


iii) V«cP(T) Au A= A
X 6 Au Ao X 6 Avx 6 Ao łłlEA

HACH. PREDYKATÓW.

c indywidualna, op. liczby


<c,U mu

,p.    - symbole rdacji (predyłmlów), np.=, <

l*l/lelł

(nal";

gQ - rfałc lcęiczne (symbole kwaityfłkatarów)

(C,}. |P,J. {P,} *'!:'Wne

w


-    nfciłe indywidualne, rp a; a

-    a)mbolc fudccyjnc (działań), zy -


PODAĆ OPIS AK3JDHATYCZNY ZBIORU rWIKRS7.X!il KUŁ

Zbi tr TcF jot iBjmicjsłym Ońaron ^jdniiijącym iwuihi

") A-KB-SA) eT

^ [A—b(B—>C>]^[(A—>B>—b(A—>C)] eT

*3) AaB —b A eT

") AaB —fB eT

*3 A—v<B-»AaB) eT

M! A->AvB eT

ai) B-» AvB eT

^ (A—>C)—>[{B->C)—>{AvB—>C)] eT »> (~ A-»B)-»[(~ A->-B)^A] eT

pkawo oazDznuDilciiWAiynrFnA-iOKr.

VI(p(x)vq(x))<=Vxp{x}vV1q{x)

Kcrirpreytóad:

mech p(x) oznacza x^0

mech q(x) oznacza x>0

Vx(xi0 V X>0)    pi"«la

V,XSQ V V, x>0    r,AK

&hz    fałsz

7    ?

1_^QV0    1—k0 kka implikacja jad fidazywa,

z prawdy nic mazc wynikać fałaz



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3. SFORMUŁOWAĆ PROBLEM PEŁNOŚCI KRZ ORAZ UZASADNIĆ, ŻE REGUŁA ODRY WANIA NIE WYPROWADZA POZA ZBIÓR
3. SFORMUŁOWAĆ PROBLEM PEŁNOŚCI KRZ ORAZ UZASADNIĆ, ŻE REGUŁA ODRYWANIA NIE WYPROWADZA POZA ZBI
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Skoro formuła A jest inferencyjnie równoważna formule S, to tezą KR
Dowód twierdzenia o pełności KRZ W dowodzie Twierdzenia 10.1 skorzystamy z: Twierdzenie 10.2. (synta
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Dowód (twierdzenia o pełności systemu aksjomatycznego KRZ): Niech A
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Pokażemy teraz, że formuła S jest tezą KRZ. Rozważmy alternatywę
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Na mocy syntaktycznego twierdzenia o postawianiu formuły (3) i (5)
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Tezą KRZ jest: (7)
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Skoro formuła A jest inferencyjnie równoważna formule S, to tezą KR
Dowód twierdzenia o pełności KRZ W dowodzie Twierdzenia 10.1 skorzystamy z: Twierdzenie 10.2. (synta
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Dowód (twierdzenia o pełności systemu aksjomatycznego KRZ): Niech A
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Pokażemy teraz, że formuła S jest tezą KRZ. Rozważmy alternatywę
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Na mocy syntaktycznego twierdzenia o postawianiu formuły (3) i (5)
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Tezą KRZ jest: (7)
Giraff (2) Ho    Kes Safari Kit Thcse padem details should be used in conjunclion wil
Tautologie KRZ. Zagadnienie pełności systemu aksjomatycznego KRZ Przypomnijmy teraz pojęcie tautolog
Twierdzenie o pełności Twierdzenie 10.1. (o pełności systemu aksjomatycznego KRZ):Każda tautologia K

więcej podobnych podstron