2210689324

2210689324



Dowód twierdzenia o pełności KRZ

Na mocy syntaktycznego twierdzenia o postawianiu formuły (3) i (5) są tezami KRZ.

Stosując RO do (5) i (3) dostajemy:

(6)    (p,k v v D*.

Na mocy syntaktycznego twierdzenia o odrywaniu formuła (6) jest tezą KRZ. Z kolei formułę C* możemy otrzymać przez odrywanie z formuł:

(1) (Pik v —•Pi,) v Dk—> Ck (6) (fiik v —,p/fc) v Dk

będących tezami KRZ. Tak więc - znów na mocy syntaktycznego twierdzenia o odrywaniu - również formuła Ck jest tezą KRZ. Skoro jednak 1 £ ki n, to każda z formuł C2.....C„ jest tezą KRZ.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Na mocy syntaktycznego twierdzenia o postawianiu formuły (3) i (5)
Dowód twierdzenia o pełności KRZ W dowodzie Twierdzenia 10.1 skorzystamy z: Twierdzenie 10.2. (synta
Dowód twierdzenia o pełności KRZ W dowodzie Twierdzenia 10.1 skorzystamy z: Twierdzenie 10.2. (synta
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Skoro formuła A jest inferencyjnie równoważna formule S, to tezą KR
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Dowód (twierdzenia o pełności systemu aksjomatycznego KRZ): Niech A
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Pokażemy teraz, że formuła S jest tezą KRZ. Rozważmy alternatywę
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Tezą KRZ jest: (7)
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Skoro formuła A jest inferencyjnie równoważna formule S, to tezą KR
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Dowód (twierdzenia o pełności systemu aksjomatycznego KRZ): Niech A
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Pokażemy teraz, że formuła S jest tezą KRZ. Rozważmy alternatywę
Dowód twierdzenia o pełności KRZ Tezą KRZ jest: (7)
12588 img443 (2) Ad a) Niech f[x) = c dla dowolnego x e R. Na mocy twierdzenia 2a dla dowolnego x0 e
2.    Jeśli c—z = c—cBAB A > O, to na mocy twierdzenia 4, x[B] jest rozwiązaniem
Na mocy twierdzenie Culmanhfa o statycznych momentach mamy dla jakiegoś przekroju m belki: Momenty n
20784 img424 (2) Zatem lim (x2 - 3x +7) = 1 - 3 + 7 = 5. X—> 1 Ostatecznie, na mocy twierdzenia 3
11039560?706196432715455168211 n Na mocy twierdzenia Gaussa-Ostrogradskiego ) fi v« ÓA =
19 Wykład 3 Dowód twierdzenia 3.2 Załóżmy, że vn jest określona na [<o> ^i]- Mamy: gdzie L to

więcej podobnych podstron