Ad a) Niech f[x) = c dla dowolnego x e R. Na mocy twierdzenia 2a dla dowolnego x0 e R mamy lim f(x) = lim c = c. Ponadto f(x0) = c, więc lim f(x) *
x—>x0 x—>x0 x-+x0
- f(xo) dla x0 g /?, co dowodzi ciągłości funkcji stałej w dowolnym punki Im
x0 G R.
Ad b) Na mocy wspomnianego w punkcie a) twierdzenia dla dowolnego x0 e H mamy lim f(x) = x0. Ponadto f(x0) = x0, a więc dla dowolnego x0 spełniona jest równość lim/(x) = /(x0), czyli funkcja f(x) = x jest ciągła w dowolnym
X ^X0
punkcie x0 g R.
Zauważmy teraz, że warunek występujący w definicji ciągłości można zastąpić równoważnym mu warunkiem: Hm /(x0 + b) = /(x0). Jeśli bowiem przyjąć
x - x0 = b, to x = x0 + b, oraz /(x) = /(x0 + b). Ponieważ ponadto x -» x0 o h —> 0, więc lim /(x) = lim^ /(x0 + b).
Wykorzystamy omówioną wyżej postać warunku ciągłości w następującym przykładzie.
PRZYKfAD 21.
Wykażmy, że funkcja:
/(x) = a*, gdzie a > 0 jest ciągła w dowolnym punkcie x0 g /?.
Mamy
lim /(x0+ b) = lim a
/)H>0 v u y h-»0
, *0 h X0 A
= lim (a ■ a ) = o • lim a
h->o ' ' h-+o
Na podstawie twierdzenia 1. otrzymujemy więc
lim/(x0+ b) = o*° ■ lim = a*°- 1 = /(x0),
co kończy dowód.
Zauważmy teraz, że z twierdzenia dotyczącego granic funkcji wynika następujące twierdzenie.
Jeżeli funkcje / i g są ciągłe w punkcie x0, to w tym punkcie ciągłe są też funk-
f
cje / + g, f - g, f ■ g oraz - (przy dodatkowym założeniu, że g(x0) * 0).
9
lim (/ i g)(x) = lim |/(x) + g(x)] = lim /(x) + lim g(x) =
n "f/lii X~~tXq X X" >X(,
t t t
z definicji sumy funkcji z twierdzenia o granicy z ciągłości funkcji / i g
sumy funkcji w punkcie x0
= /(* o) + g(*o) = (/+g)(x0). t
z definicji sumy funkcji
yiruilKmy więc lim (J + g)(x) = (/ + g)(x0), co oznacza ciągłość funkcji
■ . X—>X0
V w punkcie x0.
>dy dla pozostałych przypadków są podobne.
ful im /my teraz, jakie wnioski wypływają z tego twierdzenia.
Nulplntw zauważmy, że suma i iloczyn skończonej liczby funkcji ciągłych w punkcie *n jł_***t funkcją ciągłą w tym punkcie (można to wykazać indukcyjnie).
Ul* wlęr możemy stwierdzić, że funkcja f(x) = x2 jest ciągła w każdym punkcie In * R Możemy ją bowiem potraktować jako iloczyn fi • /2, gdzie fi (x) = x I/|W x, a każda z funkcji /1 i f2 jest ciągła w każdym punkcie x0 e R.
htdnbnle funkcja /(x) = x3 jest ciągła w każdym punkcie x0 e /?.
Ogólnie funkcja /(x) = xn (n e A/+) jest ciągła w każdym punkcie x0 e R.
Rńwt iloż każdy jednomian /(x) = axn (n e N+) jest funkcją ciągłą w każdym punkcie x0 e R. Skoro tak, to każdy wielomian jest funkcją ciągłą w każdym punk-Bli *o i R. Jest on bowiem skończoną sumą składników, z których każdy jest jed-fiomlnnem.
< lągła w każdym punkcie x0, w którym g(x0) * O, jest też każda funkcja wymierna ^ (ponieważ jest ilorazem dwóch wielomianów).
hawdziwe jest następujące twierdzenie.
Wielomiany, funkcje wymierne, potęgowe, wykładnicze, logarytmiczne trygonometryczne są ciągłe w każdym punkcie, w którym są określone.